تعطیلی فرودگاه مشهور تگل برلین پس از 60 سال - تا بینهایت

روز یکشنبه، هشت نوامبر (18 آبان 1399)، روزی غم انگیز برای بسیاری از برلینی ها بود. فرودگاه تگل (Tegel Airport)، فرودگاهی متعلق به دوره تاریخی جنگ سرد در روز هشتم نوامبر 2020 در ساعت سه بعدازظهر، پس از بلند شدن آخرین پرواز متعلق به شرکت هواپیمایی ایر فرانس، برای همواره بسته شد. از این پس، پروازهای برلین در فرودگاه تازه براندبنورگ (Berlin Brandenburg Airport) انجام خواهند شد که پس از 10 سال تاخیر، بالاخره در تاریخ 31 اکتبر (10 آبان 1399) افتتاح شد.

بسته شدن فرودگاه تگل برای بسیاری از محلی ها، یک واقعه تلخ و شیرین بود. جالب است بدانید که بیشتر برلینی ها در یک همه پرسی دولتی در سال 2017 به باز نگه داشتن فرودگاه رای دادند؛ با وجود اینکه از ترمینال این فرودگاه غالبا با عنوان کپسول زمانی دهه 1970 یاد می شد. بسیاری از شهروندان برلین از فاصله نزدیک کمتر از 6 مایلی (9.5 کیلومتری) فرودگاه تگل به رایشتاگ (Reichstag)، ساختمان مجلس آلمان راضی بودند؛ در حالی که فرودگاه تازه براندنبورگ برلین، باوجود مدرن بودن، با شهر نزدیک 19 مایل (30 کیلومتر) فاصله دارد.

رالف اشنایدر (Rolf Schneider)، یکی از شهروندان شرق برلین در یک مصاحبه خبری در روز بسته شدن فرودگاه در هشتم نوامبر (18 آبان) گفت:

من از زمان سقوط دیوار برلین بارها از فرودگاه تگل سوار هوایپما شده ام و با بسته شدن آن، حس می کنم که یک دوره از تاریخ به اتمام رسیده است.

فرودگاه تگل به عنوان یک فرودگاه هوایی نظامی در سال 1948 در زمان محاصره و مسدود شدن مسیرهای هوایی برلین ساخته شد. پس از گذشت یک دهه در سال 1960، شرکت هواپیمایی ایرفرانس، اولین پرواز مسافری این فرودگاه را انجام داد و درست به همین خاطر بود که آخرین پرواز از این فرودگاه نیز به وسیله این شرکت هواپیمایی انجام شد. فرودگاه تگل در واقع، فرودگاه اصلی برلین غربی در طول جنگ سرد به شمار می آمد.

ترمینال شش ضلعی نمادین فرودگاه که به وسیله مینهارد فون گرکان (Meinhard von Gerkan) و ولوکوین مارگ (Volkwin Marg) طراحی شده است، در سال 1974 افتتاح شد. با ممنوعیت خدمات رسانی شرکت هواپیمایی لوفتانزا با پرچم آلمان غربی، فرودگاه تگل به پایگاه اصلی خدمات سرویس داخلی شرکت پان امریکن ورلد ایرویز (Pan Am) و بعلاوه شرکت هواپیمایی بریتیش ایرویز در کشور آلمان تبدیل شد.

پس از لغو محدودیت های پس از جنگ جهانی دوم، شرکت هواپیمایی لوفتهانزا پروازهای خود را به برلین در سال 1990 شروع کرد. این شرکت هواپیمایی با خرید هواپیما از شرکت پان امریکن ورلد ایرویز پیروز شد تا به سرعت خدمات خود را در فرودگاه تگل توسعه دهد.

از سال 1974 تا به امروز، ترمینال شش ضلعی فرودگاه تگل به عنوان قلب تپنده فرودگاه به جای مانده است و می توان گفت که این طراحی و معماری منحصر به همان دوران بود. طبق مقاله مجله Bauen + Wohnen در سال 1976، این فرم شش ضلعی برای کوتاه کردن فاصله هواپیما تا خروجی ترمینال به کمتر از 30 متر طراحی شده بود.

معماری این ترمینال با ساختار قاب شش ضلعی و راهروها، آمیخته ای از سبک مدرن و بروتالیست (brutalist) بود؛ اما در این طرح خاص نه به نیازهای امنیتی و نه به میزان هواپیما در قرن بیست و یکم توجهی نشده بود. شرکت هواپیمایی ایر برلین در سال 2017 به دلیل تاخیر در افتتاح فرودگاه تازه براندنبورگ و عملیاتی نبودن پروازها از فرودگاه قدیمی تگل به دلیل توسعه نیافتگی تعطیل شد و این یکی از ضرر و زیان های مرتبط با معماری نامناسب فرودگاه تگل در سال های اخیر است.

پس از بسته شدن فرودگاه تگل در هفته گذشته، قرار است این مکان تبدیل به یک پارک صنعتی و مرکزی برای تحقیقات به نام برلین تی ایکس ال (Berlin TXL) گردد. این طرح شامل خانه سازی تازه و یک پارک شهری است. ترمینال نمادین فرودگاه تگل نیز با حفظ ساختمان اصلی تبدیل به پردیس تازه دانشگاه بوت (Beuth University) خواهد شد. مجتمع فرودگاهی تگل، از این پس به عنوان یک موزه زنده برای تاریخ جنگ جهانی دوم به فعالیت ادامه می دهد و کماکان نقشی مهم برای ایجاد پیشرفت در آینده دارد.

فرودگاه تگل در واقع، دومین فرودگاه برلین است که از آن استفاده مجدد می گردد. فرودگاه متعلق به دوره نازی های تمپلهوف (Tempelhof Airport) در بخش جنوبی شهر در سال 2010، تبدیل به یک پارک بزرگ شهری شد. البته برای آن هایی که از پرواز از فرودگاه تگل لذت می بردند، یکشنبه گذشته، روز یک خداحافظی غمگین از یک محوطه تاریخی بود.