2 پای مصنوعی، یک اراده آهنین - تا بینهایت

کوهنوردی که حتی قطع شدن پاهایش هم نتوانست راه رسیدن به پیروزیت و فتح قله های صعب العبور را برایش ناهموار کند. اگرچه سجاد سالاروند 3 سال پیش، پاهایش را در یک سانحه رانندگی از دست داد، اما اکنون رکوردهای صعود را یکی پس از دیگری شکسته است. او تنها ایرانی ای است که با 2 پای مصنوعی، بارها قله دماوند را از سخت ترین راستا صعود فتح نموده، با همان دو پای مصنوعی به دیواره بیستون صعود نموده است و این روزها هم رؤیای ایستادن بر بام دنیا و حضور در پارالمپیک توکیو به عنوان دونده را در سر دارد. گفت وگوی خواندنی ما را با این کوهنورد با انگیزه می خوانید.

• ماجرای آن حادثه تلخ

  حادثه دردناک نیمه شب نخستین روز فروردین ماه، شد نقطه عطف زندگی سجاد سالاروند. شبی که دست سرنوشت هر 2پای یک کوهنورد را از او بگیرد، بی شک به دردناک ترین خاطره زندگی یک ورزشکار تبدیل می گردد، اما سجاد بدون پاهایش مچ سرنوشت را خواباند تا قدرت عزم و اراده اش را به نمایش بگذارد. با این وجود هنوز هم لحظه های پرالتهاب وقوع آن حادثه از ذهنش پاک شدنی نیست. سالاروند حرف هایش را با مرور وقایع آن شب شروع می نماید: نیمه های شب با خودرو شخصی ام از کرج به تهران می آمدم. در میانه راه بودم که ناگهان خودرو دیگری با سرعت زیاد، ماشین من را از راستا اصلی منحرف کرد. به خودم که آمدم، گاردریل های حاشیه بزرگراه وارد خودرو من شده و در همان لحظه نخست، هر 2 پایم را قطع نموده بود. آن شب تنها بودم و تا رسیدن خودروهای امدادی، همین ورزش کوهنوردی بود که به یاری من آمد تا زنده بمانم و آروزهایم را دنبال کنم. سالاروند مکثی می نماید و ادامه می دهد: به دلیل ترافیک زیاد بزرگراه، یک ساعت طول کشید تا آمبولانس به صحنه تصادف برسد. از آنجایی که به عنوان یک مربی کوهنوردی، دوره های پزشکی کوهستان را گذرانده بودم و با یاری های اولیه آشنایی داشتم، خودم دست به کار شدم. خوشبختانه هنوز هوشیار بودم و توانستم با یاری رانندگان حاضر در صحنه از خونریزی هر 2 پایم جلوگیری کنم. پای چپم را که از زانو قطع شده بود با کمربند و پای راستم را با کش باربندی که یکی از رانندگان به من داد، بستم. سپس پاهایم را به سمت بالا گرفتم تا از خونریزی جلوگیری گردد.

• رکوردشکنی های سجاد

برای کوهنوردی که پیش از قطع شدن پاهایش بسیاری از قله های مرتفع کشور را فتح نموده است، باید کنار آمدن با شرایط جدید سخت باشد، اما ماجرای سجاد سالاروند فرق دارد. خودش می گوید تنها 24 ساعت طول کشید تا موضوع قطع شدن پاهایش را بپذیرد و دوباره عزمش را برای ایستادن روی قله های صعب العبور جزم کند. پس از جراحی، وقتی اثر داروهای بی هوشی از بین رفت، چند دقیقه ای با خودم خلوت کردم. نتیجه آن جلسه خصوصی با خودم، تصمیم برای بازگشت به کوه و فتح قله های مرتفع بود. 6 ماه طول کشید تا پروتز مناسب پاهایم آماده گردد. هنوز زخم پاهایم خوب نشده بود که توانستم پس از دریافت پاهای مصنوعی، بایستم و چند قدمی راه بروم.

سجاد تنها به ایستان روی پاهای مصنوعی اش کفایت نکرد و پس از دریافت پروتز بود که پیروزیت ها یکی پس از دیگری از راه رسیدند. حرف ها که به اینجا می رسد، سالاروند از ماجرای نخستین صعودش با پاهای مصنوعی می گوید: کارکنان مرکز ساخت پروتز گفته بودند 8 ماه طول می کشد تا بتوانم معمولی راه بروم و در بهترین حالت به یک کوهپیمایی ساده فکر کنم. اما تنها 2 ماه پس از دریافت پروتز به ارتفاعات دارآباد، توچال و کلکچال صعود کردم. 15 ماه پس از تصادف نیز در مدت زمان یک و نیم روز توانستم از جبهه جنوبی، قله دماوند را فتح کنم. این زمان صعود برای کوهنوردان حرفه ای است که با سلامت جسمی کامل اقدام به فتح قله می نمایند. اما من توانسته بودم به عنوان نخستین ایرانی با 2 پای مصنوعی روی بام ایران بایستم.

• ... به رفتنم پا نداد

  قدم های آخر نزدیک قله، اشک شوق امانش نمی داد. می گوید همه راستا خدایی را شکر نموده که اگرچه پاهایش را گرفت اما به رفتنش پا نداد. اما برای اراده آهنین سجاد، فتح قله دماوند آخرین ایستگاه برای اثبات توانایی هایش نبود. او یکبار دیگر سراغ هدف هایی رفت که پیش از قطع شدن پاهایش نیز به آنها دست یافته بود. خودش می گوید: پیش از تصادف، به دیواره های مختلفی مانند علم کوه، بیستون و... صعود نموده بودم اما پس از قطع شدن پاهایم نخستین ایرانی شدم که با 2 پای مصنوعی به دیواره بیستون از راستا هایروس صعود می نماید. با این کار می خواستم بگویم برای رسیدن به هدف تنها باید اراده قوی داشته باشیم. برای همین یکبار دیگر هم با پیروزیت قله دماوند را از جبهه شمالی که سخت ترین راستا صعود به قله است، در همان مدت زمان یک و نیم روز فتح کردم و جالب تر اینکه با وجود کمبود اکسیژن در آن ارتفاع و مسائل عروقی که افراد قطع عضو دارند، شب را هم پا به پای دیگر کوهنوردان روی قله خوابیدم. سالاروند در همه صعودهایش لوازم و تجهیزات مورد احتیاج خود را به تنهایی حمل می نماید و حتی یاری حال دیگر کوهنوردان نیز می گردد. وقتی حرف توانایی هایش به میان می آید، از قصه امدادرسانی به کوهنورد آسیب دیده می گوید: در همه صعودها، همه تجهیزات فنی و کوله پشتی 30 کیلوگرمی را خودم به تنهایی و بدون یاری حمل می کنم. باور دارم وقتی معلولان ببینند فردی مانند من که از ناحیه 2پا قطع عضو است، انگیزه مضاعف برای بازگشت به زندگی پیدا می نمایند. من حتی از توانایی هایم برای یاری به دیگر کوهنوردان هم استفاده می کنم. شبی که روی قله دماوند خوابیدیم با درست کردن نوشیدنی گرم و قرار دادن بطری آب گرم در کیسه خواب همنوردانی که مشکل هوایی داشتند و آنالیز مستمر شرایط فیزیکی و... یاری حال آنها بودم.

• قوت قلب معلولان

  سجاد سالاروند در صعودهایش شیوه ای خاص دارد. او حتی در صعود به قله های مرتفع و دیواره های سنگی هم کوشش می نماید با نمایان کردن پاهای مصنوعی اش، کوهنوردان دیگر را به ادامه راستا تشویق کند و برای افراد معلولی که معلولیت را خاتمه زندگی می دانند، مانند یک نیروی محرکه و بمب انرژی برای رسیدن به پیروزیت باشد. سالاروند خاطره جالبی از یکی از صعودهایش برای مان تعریف می نماید: برای نخستین بار که پس از قطع عضو به دماوند صعود می کردم، اتفاق جالبی رخ داد. در 500 متری قله بودیم که با چند کوهنورد دیگر برخورد کردیم. آنها از ارتفاع بالاتر می آمدند. ظاهراً تا 300 متری قله صعود نموده بودند، اما شرایط جسمی شان اجازه صعود به آنها نداده بود. کمی آب و غذا به آنها دادیم و چند دقیقه ای گفت وگو کردیم. وقتی یکی از آنها متوجه شد که من با 2 پای مصنوعی تا 500 متری قله آمده ام و با انگیزه زیاد تنها به فتح قله فکر می کنم، به همراهانش گفت همراه با تیم ما یکبار دیگر برای صعود به قله کوشش می نماید. جالب اینکه او همراه با ما توانست به قله صعود کند.

• اورست دور از دسترس نیست

  برای سجاد سالاروند ایستادن بر بام ایران، نقطه خاتمه آرزوها و انگیزه هایش نیست. سجاد این روزها رؤیای صعود به بام دنیا را در سر می پروراند: اکنون 2 هدف مهم دارم. نخست صعود به بام دنیا و فتح قله اورست است که البته برای این کار احتیاج به حمایت اسپانسرها دارم. تا امروز تنها 2 کوهنورد معلول در دنیا توانسته اند با 2 پای مصنوعی روی قله اورست بایستند و اگر این هدفم محقق گردد من به عنوان یک ایرانی و به نمایندگی از معلولان و جانبازان کشورم، سومین نفر در دنیا خواهم بود که پیروز به انجام این کار می گردد. همچنین توانسته ام نخستین معلولی باشم که با 2 پای مصنوعی قله آرارات ترکیه را فتح می نماید. سالاروند علاوه بر صعود به قله های مرتفع دنیا، امیدهایش را در رشته ورزشی دو و میدانی هم دنبال می نماید.