بحران در هنرهفتم، چالش های کرونایی و سردرگمی سینماگران، 2
به گزارش تا بینهایت، خبرگزاری خبرنگاران-کیمیایی: مدیران سینمایی در بحران کرونا فقط توانستند جشنواره های اخته برگزار نمایند/ در 8 سال دولت آقای روحانی فقط شاهد شنیدن وعده بودیم!
به گزارش خبرنگاران،پولاد کیمیایی بازیگر و کارگردان سینما در پی بحران های عدیده به وجود آمده در سینما، استمرار چالش های کرونایی، انفعال مدیران و سردرگمی سینماگران گفت: یکی از دلایل عظیمی که کشورهایی نظیر ما را جهان سوم می نامند این است که ما مدیران باسوداد، دغدغه مند، دلسوز و... نداریم! مدیران ما فقط عنوان مدیر را با خود به یدک می کشند و در عمل افرادی پشت میزنشین هستند که هیچ تخصصی در هیچ حوزه ای ندارند! به همین علت است که مدیران سینمایی در بحران کرونا فقط توانستند جشنواره های اخته و بی خاصیت برگزار نمایند و فاکتورهای آنچنانی ارائه دهند در صورتی که این پول ها باید صرف نیازمندان سینما می شد و به دست کسانی می رسید که زندگی های شان در شرایط فوق اضطراری و بحرانی است.
کارگردان فیلم سینمایی معکوس گفت: این جشنواره ای که به اسم جشنواره فجر برگزار گردید اما هیچ شباهت و سنخیتی با این جشنواره نداشت برای چه بود؟ مدیران سینمایی چرا این جشنواره خنثی و بی جهت را برگزار کردند؟ این دورهمی که عده ای از دوستان و نزدیکان مدیران سینمایی در آن شرکت داشتند چرا با بودجه های کلانی از بیت المال برگزار گردید؟
وی ادامه داد: بسیاری از اهالی سینما امروز در تنگدستی شدید روزگار می گذرانند و این بودجه هایی که اینطور بی مهابا هدر می شود می تواند نجات بخش زندگی آن ها باشد و قطعاً اگر مدیری دغدغه مند و دلسوز در سینمای کشور وجود داشت هرگز اجازه نمی داد این بودجه ها چنین هدر شود!
کیمیایی سپس با انتقاد شدید از برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر در سال 1400 گفت: اصلاً این چه معنایی دارد که جشنواره فجر در 2 قسمت برگزار شود؟ چرا این جشنواره نباید یکجا برگزار شود که ما شاهد 2 بار هزینه کرد نباشیم؟ این چه کاری است؟ در کجای جهان چنین اتفاقی افتاده که یک جشنواره 2 پاره شود و در فاصله چند ماه از هم برگزار شود> این دورهمی ها چرا باید برگزار شود تا فقط عده ای از خودی ها در آن دیده شوند و جایزه بگیرند؟
وی اضافه نمود: جشنواره های برلین و کن با تمام ابهت شان به علت شیوع کرونا تعطیل شدند، سوأل اینجا است که چرا ما جشنواره های مان را تعطیل نکردیم؟ آیا ما خیلی عظیم تر از آن ها هستیم؟ مشکل مان این است که به فکر جان مردم نیستیم و قطعاً با این روشی که پیش می رویم یک فاجعه در راه است!
این سینماگر اظهار داشت: ما شاهد این هستیم پیک کرونا در کشور رو به افزایش است و دولتمردان نتوانستند این بحران جدی را کنترل نمایند. در این شرایط باید تدبیری برای تمامی حوزه هایی که از کرونا ضربه خوردند اندیشه شود. مردم باید آسوده زندگی نمایند؛ به عنوان مثال پدر 80 ساله بنده که نه بازنشستگی دارد نه بیمه نباید در این سن به دلیل غم نان مجبور به کار و فعالیت باشد.
وی ادامه داد: همین پدر بنده اگر آموزشگاهش تعطیل شود کسی نیست به او یاری کند. تازه ما جزو خوب ها هستیم اما کسانی که روزمزد هستند در این بحران وانفسای کرونا چه باید بنمایند؟ چرا دولت مرتب وعده های واهی می دهد؟
بازیگر فیلم های سینمایی خفه گی و سلفی با دمکراسی سپس با بیان اینکه در 8 سال دولت آقای روحانی فقط شاهد شنیدن وعده بودیم توضیح داد: در این 8 سال اگر سیل آمد مردم به داد یکدیگر رسیدند، اگر زلزله آمد مردم به داد یکدیگر رسیدند، خیریه ها بودند که در این مدت به هم نوعان خود یاری می کردند و رسماً دولت هیچ نقش سازنده ای در این میان نداشت.
کیمیایی متذکر شد: فرهنگ و هنر در آستانه فروپاشی دائمی است؛ بنده به هیچ عنوان چشم انداز خوبی را برای آینده فرهنگ و هنر کشور متصور نیستم؛ یک سال اخیر شرایط به گونه ای بود که کارد را به استخوان بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر رسانده و من امیدوارم تدبیری عاجل برای برون رفت از این بحران اندیشه شود.
وی تأکید کرد: با این شرایط دهشتناک حاکم بر سینمای ایران اگر فیلم ها اکران شوند نابود می شوند، اگر اکران نشوند نمی دانند در آینده چه اتفاقی رخ می دهد و چه بلایی سر سرمایه های شان می آید.
این فیلمساز یادآور شد: سال ها قبل که همه تأکید می کردند اهالی سینما باید بیمه بیکاری داشته باشند فکر همین امروز را می کردند! اینکه چرا مدیران منفعل سینمایی هرگز چنین تدبیری اندیشه نکردند جای تأمل دارد و باید خودشان در محضر هنرمندان جوابگوی رفتار ضد فرهنگی شان باشند.
منبع: خبرگزاری آریا