عزم استوار برای سال 2020، سفر برای نجات سیاره - تا بینهایت

اوایل این ماه، فعال محیط زیست ، گرتا تونبورگ به عنوان شخصیت سال 2019 مجله تایم معرفی گردید. تونبرگ در سن 16 سالگی فوریت بحران اقلیمی ما را به مراتب موثرتر از هر کس دیگری در این سیاره اعلام نموده است.

ماه ها قبل، تونبرگ به جای پرواز با هواپیما و اضافه کردن کربن حاوی گرما به جو زمین، با قایقی از اقیانوس اطلس گذشت تا سخنرانی ای در سازمان ملل داشته باشد. او توجه مردم را به تاثیرات زیست محیطی سفر هوایی جلب نموده است و الهام بخش بسیاری از افراد شده تا در خصوص سفر هوایی عمیق تر فکر نمایند. در کشور زادگاه او، شرم از پرواز یا flysgskam رویه و سبک سفر و حتی نگرش دوستداران سفر در سوئد را تغییر داده است.

ولی در حالی که پرواز کردن با هواپیما تاثیرات غیرقابل انکاری در فراوری کربن دارد، سفر کردن می تواند برای محیط زیست مفید باشد. در واقع نوع صحیح سفر که کاملا برنامه ریزی شده و روی حساب و کتاب باشد، حتی اگر پروازهای طولانی داشته باشد، می تواند یاریی در جهت مبارزه با گرم شدن سیاره باشد.

قبل از این در خبرنگاران در خصوص تاثیرات سفر بر محیط زیست و روش هایی برای داشتن سفری سبز تر صحبت نموده ایم. در ادامه گزارش سایت ماتادور نتورک را در خصوص تاثیر سفر بر محیط زیست می خوانید.

بزرگ ترین فراورینمایندگان کربن

پرواز با هواپیما اندازه بسیار زیادی کربن آزاد می نماید. این حقیقت، به شکل غیرقابل انکاری، واقعی است. به نقل از Statista، تخمین زده شده است که در هواپیماهای تجاری سال 2019، تعداد 4.6 میلیارد جایگاه پر می گردد که این اندازه بیش از 918 میلیون تن متریک کربن دی اکسید آزاد می نمایند. با وجود این، گازهای گلخانه ای آزاد شده از سفرهای هوایی فقط 2.4 درصد از کل آلودگی ناشی از سوخت های فسیلی در کل جهان را در اختیار دارد. در واقع پرواز کردن با هواپیما بعد از اتومبیل ها و بخش کشاورزی، مسئول فراوری کربن دی اکسید هستند.

به نقل از گزارش هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC)، فراوری جهانی دام، مسئولیت بیش از 14 درصد فراوری گازهای گلخانه ای را بر عهده دارد. این اندازه، معادل اندازه انتشار گازهای گلخانه ای از کلیه وسایل حمل و نقل موجود در کره زمین شامل اتومبیل، قطار، کشتی و هواپیما است.

در عین حال، می دانیم که جنگل ها برای جذب کربن، چقدر اهمیت دارند. جنگل های استوایی بزرگ ترین جذب نماینده کربن در کل جهان هستند. این جنگل ها در حال حاضر تهدید شده اند و در برخی از نقاط جهان این تهدید مستقیما به خاطر توسعه دامداری است. از دست دادن پوشش گیاهی جذب نماینده کربن و همین طور فراوری گازهای گلخانه ای ناشی از دامداری، شرایط را دو برابر وخیم تر نموده است.

به این مسائل، عواملی مثل نابودی زیستگاه ها و انقراض گونه ها و تهدید جوامع بومی را اضافه کنید و خواهید دید که نتایج آن چقدر مخرب تر خواهد بود.

سایر تهدیدهای سرزمین های طبیعی و زیستگاه ها، ناشی از حفاری معادن و صنایع مرتبط با استخراج است. در هرکدام از این موارد، شما در قالب یک مسافر، می توانید نقشی مفید و موثر بازی کنید. سایت ماتادور نتورک با افراد مختلفی که در زمینه سفر پایدار و دوستدار محیط زیست مشغول به کار هستند، صحبت نموده است و همه آن ها اعلام نموده اند که مسافران و جهانگردان می توانند نقش مثبتی در پیشگیری از تخریب زیستگاه ها داشته باشند.

جهانگردی به عنوان یک دارایی اقتصادی

دن ساویر، مشاور ارشد انستیتوی جامعه، جمعیت و طبیعت است. این انستیتو یک NGO برزیلی است که تمرکز اصلی آن بر حفظ معیشت جوامع محلی است که در معرض خطر توسعه قرار دارند که در بسیاری از موارد، زمین های خود را به خاطر دامداری از دست می دهند. تخمین زده شده است که 91 درصد از سرزمین های آمازونی تخریب شده به دامداری اختصاص یافته است؛ با الگوی مشابهی که در منطقه Cerrado برزیل در جنوب آمازون رخ داده است.

ساویر در این مورد می گوید:

آنچه که در انستیتوی خود در حال کوشش برای آن هستیم، ارتقاء معیشت پایدار برای این جوامع است؛ به نحوی که آن ها بتوانند در زمین های خود بمانند.

جهانگردی نه تنها باعث می گردد که این جوامع، جایگزین بهتری به جای فروش زمین های خود برای کسب عایدی داشته باشند، بلکه باعث می گردد این نواحی وحشی و زیبا بیشتر و بهتر دیده شوند.

ساویر ادامه می دهد:

در سفر به ریو فقط یک چیز برای تماشا وجود دارد و آنجا می روید تا ساحل ببینید؛ ولی سفر در این مکان های داخلی تر می تواند روشی برای افزایش آگاهی در خصوص مکان هایی باشد که شناخته شده نیستند.

پیتر نایتس، مدیرعامل WildAid است. این شرکت کوشش می نماید تا به تجارت غیرقانونی حیات وحش خاتمه دهد. او می گوید:

جهانگردی بخش مهمی از کوشش ها در جهت حفظ بسیاری از نواحی وحشی و طبیعی جهان است.

او ادامه می دهد که جهانگردی به طبیعت ارزش می دهد.

البته نایتس شرح می دهد که ما درک می کنیم که طبیعت دارای نوعی ارزش و اهمیت ذاتی است و برای زیست بوم های وسیع تر بسیار اهمیت دارد؛ ولی گاهی اوقات کشورهایی که ثروت کمتری دارند، توانایی کافی برای حفظ منابع طبیعی به خاطر خودشان ندارند. پولی که به وسیله توسعه جهانگردی به دست می آید، به کشورهای فقیرتر فرصت می دهد تا مصرف کردن منابع محدود خود را آنالیز نمایند و از زمین های طبیعی خود محافظت نمایند.

نایتس می گوید در این کشورها جهانگردی یک دارایی است و این دارایی مدام در حال افزایش است. فعالیت هایی مثل استخراج موجب تضعیف این دارایی می گردد.

نایتس، رواندا را برترین مدل در حفظ منابع طبیعی معرفی می نماید. در آن کشور، کوشش هایی در جهت حفظ محیط زیست که به وسیله شهروندان صورت می پذیرد به رواندا یاری نموده است تا نرخ جهانگردی خود را در دهه اخیر دو برابر کند. مسافران و جهانگردان ماجراجو، سر کیسه ها را شل می نمایند و به دولت و شهروندان بومی یاری اقتصادی می نمایند تا آن ها از پس جنگ با شکارچیان غیرقانونی و توسعه دهندگان غیرمجاز بربیایند.

تعداد بازدید جهانگردان در ده سال به 1.5 میلیون در سال 2017 رسیده است که تمایل جهانی برای بازدید و حفظ منابع طبیعی، حفظ جنگل های بارانی و انبوه این کشور، افزایش جنبه های هنری در مرکز و کوشش هایی در جهت حفظ گوریل ها را افزایش داده است.

در پارک ملی آکاگرا که تقریبا در جریان جنگ داخلی بین سال های 1990 تا 1994 ویران شده بود، کوشش هایی در جهت حفظ محیط زیست، باعث کاهش شکار غیرقانونی حیات وحش و افزایش زیستگاه های طبیعی شده است. این کوشش ها تحت توسعه گروهی به نام پارک های آفریقایی در هیئت توسعه رواندا انجام گرفته است که بخشی از آن به وسیله یاری های اقتصادی بازتماشامایندگان، تامین اقتصادی می گردد. این پارک در سال 2018 تعداد 44 هزار بازتماشاماینده داشت؛ در حالی که بازتماشامایندگان در سال 2010 فقط 15 هزار نفر بودند. این آمار در گزارش نشنال جئوگرافیک ذکر شده است.

یاری های اقتصادی و پول هایی که جهانگردان با خود می آورند، فراتر از مرزهای این پارک رفته است. بخشی از عایدی توریستی 2.2 میلیون دلاری این پارک که سال گذشته به دست آمد، صرف خدماتی چون تحصیل و مراقبت سلامت در جوامع اطراف پارک شده است.

آگاهی محلی و غرور ملی

سفر کردن نقشی اساسی در حفظ محیط زیست دارد؛ تا جایی که شرکت WildAid به طور جدی و فعال، در حال توسعه و تشویق آن است. نایتس می گوید در عین حال که یاری اقتصادی به گروه های حفظ محیط زیست بسیار ارزشمند است، سفر کردن در نواحی که مورد تهدید واقع شده اند به دولت ها نشان می دهد که آن منطقه ها چقدر ارزش و اهمیت دارند. در زیمبابوه، WildAid یک کمپین راه اندازی نموده است تا اهالی منطقه را تشویق کند که از پارک های ملی خودشان بازدید نمایند.

این روشی برای تقویت قدردانی بیشتر از گنجینه های طبیعی آن ها و تمایل به محافظت از آن ها است. در حالی که بازتماشامایندگان بومی هزینه کمتری برای بازدید از پارک های ملی می پردازند، بازدید آن ها می تواند از انتخاب هایی که برای اقامت وجود دارد، پشتیبانی کند که معمولا محدود به گزینه های لوکس نیست و می تواند در فصل هایی اتفاق بیفتد که جهانگردان بین المللی کمتری وجود دارد. این جهانگردان داخلی نیز در فصل های خلوت سال می توانند موجب رونق مشاغل بومی شوند.

نایتس می گوید داشتن پارک های ملی که بقیه جهان زیبایی آن را تحسین می نمایند، نوعی غرور ملی است. پارک ها پرچم های هدایت هستند که مردم را به سفر تشویق می نمایند؛ مثلا بعد از بازدید از جزایر گالاپاگوس، جهانگردان ممکن است به سرزمین اصلی اکوادور هم سفر نمایند تا سایر گنجینه های طبیعی آن را ببینند.

ارتقاء زمین های طبیعی در خانه

برای اینکه نقش موثر و مثبتی در حفظ محیط زیست داشته باشید، لازم نیست تا آمریکای جنوبی و آفریقا سفر کنید. جهانگردی مرتبط با محیط های طبیعی و فضای باز می تواند جایگزینی قابل اعتماد برای صنایع استخراجی باشد؛ صنایعی مثل استخراج معدن، استخراج و اکتشاف نفت و گاز و...

در حالی که ممکن است برای اسکی در یوتا با هواپیما سفر کنید؛ ولی حضور شما صدایی برای حفظ محیط زیست خواهد شد. وقتی افراد به شهر می آیند، آن ها برای تجربه فعالیت های تفریحی در طبیعت پول خرج می نمایند؛ مثلا برای شرکت در فعالیت هایی مثل تورهای دوچرخه سواری همراه با راهنما یا تورهای پیاده گردی در طبیعت، کرایه قایق و مجوزهای چادر زدن در طبیعت. این پول مشوقی برای کوشش های مرتبط با حفظ محیط زیست و حفاظت و نگهداری از زمین های عمومی است.

به گفته سیلیا کوهن، مدیر بازاریابی و ارتباطات شرکت غیرانتفاعی Grand Junction Economic Partnership، این تحول با بالاترین سرعت و با بیشترین قابلیت در منطقه های که قبلا قطب گاز و نفت در Grand Junction کلرادو بوده، در حال اتفاق افتادن است.

کوهن در ایمیلی به ماتادور گفت:

جالب است بدانید که پس از دوران اوج بهره برداری از انرژی در دهه 1980، بسیاری از سازندگان و سایر تأمین نمایندگان در گراند ولی توانستند برای حمایت از فراورینمایندگان در زمینه تفریحات فضای باز، با همان مجموعه مهارت ها، تکنیک ها و موادی که قبلا از صنعت انرژی پشتیبانی می کردند، مدل های تجاری خود را سازگار نمایند.

انتخاب های خوب و مناسب برای سفر

با بازدید از مکان هایی که دارای تنوع زیستی هستند و تحت حمله دولتی و صنعتی قرار گرفته اند، به افرادی که دنبال استخراج معادن و منابع یا توسعه شهری هستند نشان می دهیم که این زیستگاه های طبیعی و متنوع از نظر اقتصادی و با حفاظت بیشتر، قابل اطمینان هستند و نباید جایگزین شوند.

با همه این حرف ها باید اذعان کنیم که توسعه بی رویه جهانگردی و سفر حتی اگر با روشی مثبت و در جهت حفظ محیط زیست باشد، ریسک ها و خطراتی هم در پی دارد. جهانگردی موفقیت آمیز، به تمایل بازتماشامایندگان هم بستگی دارد؛ تمایل به اینکه مکانی که در آن حضور پیدا می نمایند، حفظ نمایند و مسافر مسئولیت پذیری باشند.

سائول بلتکو سوسا، مشاور گواتمالایی جهانگردی پایدار که با سازمان های مختلفی چون Rainforest Alliance همکاری داشته است در این مورد می گوید:

اگر علاقه مند هستید که یک مسافر مسئولیت پذیر باشید، دفعه بعدی که برای سفرتان برنامه ریزی می کنید، باید در خصوص مکان هایی که بازدید می کنید و شرکت هایی که از خدمات آن ها استفاده می کنید، تحقیقات مفصل و جدی انجام دهید. باید آنالیز کنید که آیا سازمان ها و کسب وکارهایی که از خدمات آن ها استفاده می کنید، بومی هستند یا خیر و اطمینان حاصل کنید که پولی که خرج می کنید در آن کشور باقی می ماند.

علاوه بر این، باید اصول مسافرت بدون ایجاد زباله را یاد بگیرید؛ یعنی هیچ ردپایی از خود به جای نگذارید و از طبیعت فقط عکس با خود ببرید. این اصول در نواحی حفاظت شده، اهمیت بسیار بیشتری دارند. به محدودیت های حیات وحش و مرزها و محدوده های اهالی منطقه احترام بگذارید؛ به خصوص گروه های بومی. سازمان هایی مثل Deeper Africa و Sumak Travel تورهای بشردوستانه ای ارائه می نمایند که جوامع محلی را در بر می گیرد و برای کسانی که در آن مقصد زندگی می نمایند، مفید است. این تورها شرایطی فراهم می نمایند که راحت تر می توانید با محیط بومی آشنا شوید و یک جهانگرد مسئولیت پذیر باشید.

تصویری بزرگ تر

وقتی با هواپیما سفر می کنید، هنوز مشکل فراوری کربن وجود دارد. اگر گاهی و به ندرت پرواز می کنید، به خاطر داشته باشید که عادات پروازی شما در مقایسه با کسانی که چندین بار در هفته برای مسائل کاری پرواز می نمایند یا بدتر از آن، پروازهای خصوصی دارند، به حساب نمی آید. ولی با وجود این، روش هایی هم وجود دارد که به وسیله آن می توانید کربن فراوریشده را جبران کنید.

بزرگ ترین قدمی که پروازنمایندگان انفرادی می توانند در این راه بردارند، یاری اقتصادی به برنامه های جبران کربن است. بیشتر ایرلاین های مهم و بزرگ جهان این برنامه ها را ارائه می نمایند و شما هنگام خرید بلیط هواپیما می توانید در این طرح ها مشارکت کنید. در غیر این صورت& سرمایه گذاری های متعددی برای جبران کربن وجود دارد که می توانید در آن ها مشارکت داشته باشید.

هزینه های شرکت در این طرح ها بین 3 تا 15 دلار است و به مسافتی که پرواز می کنید و نوع محاسبه گر کربنی که استفاده می کنید، بستگی دارد. این جبران زمانی اتفاق می افتد که این پول های پرداخت شده برای خروج کربن از جو یا کاهش آن استفاده گردد. این کار به وسیله کاشت درختان یا سرمایه گذاری در پروژه های انرژی های تجدیدپذیر، قابل انجام است.

علاوه بر این، یک ابتکار در سازمان ملل به نام طرح جبران و کاهش کربن برای حمل و نقل هوایی بین المللی وجود دارد که از شرکت های هواپیمایی می خواهد که در سطح بین المللی برای جبران فراوری کربن اضافه شده فعالیت نمایند؛ هرچند این کار تا سال 2021 آغاز نمی گردد.

بنابراین باید اذعان کنیم که سفر کردن باعث فراوری کربن می گردد و مسافران، روی منطقه های که به آن سفر می نمایند، تاثیر می گذارند. علاوه بر این، مسافران اگر زمان و منابع کافی در اختیار دارند، باید گزینه های دیگری چون قطار، اتوبوس و کشتی را برای سفر در نظر بگیرند. ولی آنچه که همه مسافران احتیاج دارند، کمی آگاهی است؛ بیشتر از اینکه به خاطر احتیاج به تجربه این سیاره زیبا و پهناور احساس شرمندگی نمایند.

به ازای هر تغییر و رشدی که ناشی از سفر به مکان هایی است که به این رشد احتیاج دارند، این رشد و پیشرفت برای خود جهانگردان نیز اتفاق می افتد. همان طور که کن چی هو لی، سخنگوی اداره جهانگردی ماکائو عنوان نموده است:

وقتی سفر می کنید، می فهمید که چقدر کوچک هستید. اینکه بدانید خارج از کشور شما چه می گذرد، تجربه مهم و ارزشمندی است.