قهوه کنترل وزن و دیابت

به گزارش تا بینهایت، احتمال می رود رواج نوشیدن قهوه در قرن 15از شمال شرقی قاره آفریقا به سراسر خاورمیانه و سپس قاره اروپا پیشرفته است. نیمی از مردم در ایالات متحده قهوه می نوشند. از مجموع 20مطالعه اپیدمیولوژیک، 17مورد آنها شواهدی را ارائه کردند که نوشیدن قهوه خطر دیابت نوع 2را کاهش می دهد و یا شاخص های متابولیسم گلوکز را بهبود

قهوه کنترل وزن و دیابت

قهوه کنترل وزن و دیابت

نویسنده: شیرین حسینی

احتمال می رود رواج نوشیدن قهوه در قرن 15از شمال شرقی قاره آفریقا به سراسر خاورمیانه و سپس قاره اروپا پیشرفته است. نیمی از مردم در ایالات متحده قهوه می نوشند. از مجموع 20مطالعه اپیدمیولوژیک، 17مورد آنها شواهدی را ارائه کردند که نوشیدن قهوه خطر دیابت نوع 2را کاهش می دهد و یا شاخص های متابولیسم گلوکز را بهبود می بخشد. یافته های اپیدمیولوژیک این امیدواری را پدید آورده که ترکیبات موجود در قهوه ممکن است در توسعه استراتژی های پیشگیری یا درمان دیابت سودمند باشد.

در این متن به اثرات نوشیدن قهوه بر سلامت پرداخته ایم که می خوانید:

کاهش وزن

پژوهش ها نشان داده اند مصرف طولانی مدت کافئین، چای و نوشابه های کافئین دار در موش ها موجب کاهش وزن می شود. هم چنین افزودن کولا به رژیم غذایی آنها موجب افزایش کل انرژی دریافتی تا 50درصد و کاهش سرعت وزن گیری آنها شد . نوشیدن طولانی مدت قهوه و کافئین می تواند وزن بدن را کاهش دهد.

در یک کارآزمایی کنترل شده بر روی افراد چاق ، کافئین کاهش وزن معنی داری را القا نکرد، البته این امکان وجود دارد که کافئین کاهش وزن معنی داری را در افراد لاغر القا می کند زیرا دیده شده است کافئین افزایش گرمازایی، لیپولیز و اکسیداسیون چربی و ترشح انسولین را در افراد لاغر بیش از افراد چاق تحریک می کند.

گرما زایی

شواهد بسکمک حاصل از پژوهش های انسانی این فرضیه را که نوشیدن قهوه با افزایش گرمازایی، کاهش وزن را القا می کند، تقویت می کند. برآورد می شود مصرف عادتی 6فنجان قهوه(معادل 600میلی گرم کافئین)موجب افزایش انرژی مصرفی تا 100کیلوکالری در روز می شود که می تواند کاهش وزن چشمگیری را نشان دهد.

البته باید توجه داشت که این پیش بینی قابل تعمیم به تمامی انواع قهوه ها نیست.

متابولیسم چربی

احتمال می رود بخشی از افزایش گرمازایی ناشی از نوشیدن قهوه به دلیل افزایش اکسیداسیون چربی ها باشد. در پژوهش های طولانی مدت بر روی جوندگان، مصرف کافئین با کاهش در سایز و تعداد سلول های چربی همراه بود. یافته ها حاکی از آن است که نوشیدن قهوه و کافئین از طریق کاهش توده چربی بدن (که احتمالاً به دلیل افزایش متابولیسم چربی است)به کاهش وزن افراد کمک می کند. نسبت تنفسی کمتر در انسان به عنوان شاخص اکسیداسیون بیشتر چربی ها موجب شد تا پژوهشگران به این نتیجه دست یابند که نوشیدن قهوه کافئین دار یا مصرف کافئین به تنهایی، اکسیداسیون چربی ها را در انسان افزایش می دهد.

لیپولیز

شاخص دیگر متابولیسم چربی ها، لیپولیز است. بارها افزایش لیپولیز پس از نوشیدن قهوه و کافئین در انسان مشاهده شده است . چندین مطالعه انسانی نشان داده که افزایش حاد لیپولیز با نوشیدن قهوه کافئین دار پدید می آید حال آنکه افزایش لیپولیز پس از نوشیدن قهوه و کافئین در انسان مشاهده شده است. چندین مطالعه انسانی نشان داده که افزایش حاد لیپولیز با نوشیدن قهوه کافئین دار پدید می آید حال آنکه افزایش لیپولیز پس از نوشیدن قهوه بدون کافئین دیده نشده است.

چاقی

شواهدی وجود دارند مبنی براینکه توانایی کافئین در افزایش گرمازایی، اکسیداسیون چربی و لیپولیز که می تواند به کاهش وزن کمک کند درافراد عادی بیش از افراد چاق است . بنابراین، برخی که پژوهش های انسانی نشان می دهند که حساسیت کمتر افراد چاق به محرک های لیپولیتیک در مقایسه با افراد غیر چاق ممکن است به دلیل اثرات بیشتر کافئین در افراد غیر چاق باشد.

فعالیت بدنی

کافئین یا قهوه موجب القای افزایش فعالیت بدنی می شود زیرا کافئین یا دیگر اجزای قهوه ممکن است به طور همزمان فعالیت بدنی را تحریک کنند. همچنین شواهد فراوانی وجود دارد که در انسان مصرف کافئین کارایی تمرینات را بهبود می بخشد و موجب افزایش سطح فعالیت بدنی می شود. کافئین اثرات ارگوژنیک داشته و افزایش استقامت، سرعت و بازده نیرو را در فعالیت های با مدت یک دقیقه تا دوساعت به همراه دارد.

متابولیسم گلوکز و ترشح انسولین

اگر چه یافته ها پیرامون اثرات حاد مصرف کافئین برمتابولیسم گلوکز و حساسیت انسولین متناقض هستند اما بیشتر یافته های اپیدمیولوژیک حاکی از افزایش حساسیت انسولین و کاهش خطر اپیدمیولوژیک حاکی از افزایش حساسیت انسولین و کاهش خطر دیابت با نوشیدن طولانی مدت قهوه است، البته باید توجه داشت که نوشیدنی های کافئین دار در افراد دیابتی می تواند خطر عوارض ناشی از بیماری را تشدید کند زیرا نتایج بیشتر پژوهش های انسانی حاکی از اختلال در متابولیسم گلوکز در پی مصرف کافئین به طور کوتاه مدت در بدن است . جالب آنکه نوشیدن قهوه یا کافئین همراه با وعده غذایی بدون کربوهیدرات موجب تغییر معنی داری در غلظت گلوکز با انسولین پلاسما نمی شود. براساس شواهد به دست آمده کافئین موجب افزایش حاد ترشح سلول های بتاپانکراس می شود که می تواند در عدم تحمل گلوکز و کاهش حساسیت انسولین از طریق کافئین مؤثر باشد. اگر چه بیشتر پژوهش های اپیدمیولوژیک آینده نگر پیشنهاد می کنند که قهوه بدون کافئین در مقایسه با قهوه کافئین دار ممکن است برای تسهیل تحمل گلوکز و حساسیت انسولین مناسب تر باشد اما همچنان نیازمند یافته های بیشتر در رابطه با اثرات کوتاه مدت و بلند مدت نوشیدن قهوه بدون کافئین با خطر بیماری دیابت هستیم.

احساس سیری

کافئین یا دیگر ترکیبات موجود در قهوه ممکن است حس سیری را تسهیل کرده و موجب کاهش وزن شوند. دیده شده است در افرادی که عادت به مصرف نوشیدنی های کافئین دار غلظت لپتین سرم پایین تر و حس سیری بیشتر است. از سوی دیگرافزایش فشارخون و مقاومت گردش خون محیطی با نوشیدن برخی از انواع قهوه یا مصرف کافئین در انسان گزارش شده اند که به دلیل افزایش انرژی مصرفی، به کاهش وزن کمک می کند بنابراین خطر دیابت کاهش می یابد.

منبع:نشریه دنیای سلامت، شماره 52

منبع: راسخون
انتشار: 21 تیر 1401 بروزرسانی: 21 تیر 1401 گردآورنده: ta8.ir شناسه مطلب: 2078

به "قهوه کنترل وزن و دیابت" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "قهوه کنترل وزن و دیابت"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید