مقاله: استادیوم سن سیرو یا جوزپه مه آتزا در تور ایتالیا - تا بینهایت

سن سیرو در ابتدا در مالکیت باشگاه آث میلان بود، اما بعدها او در سال 1935 به شهرداری میلان فروخته شد و خیلی زود مجبور شدند برای افزایش هواداران باشگاه این استادیوم را گسترش بدهند. نقشه ها برای ساخت یک استادیوم عظیم با گنجایش 150 هزار نفر بود اما در پایان این ایده عملی نشد و استادیوم پیشرفته سن سیرو در سال 1939 مجددا افتتاح گردید، در حالی که تنها یک طبقه داشته که تا سال 1945، میلان تنها ساکن سن سیرو بود، اما پس از آن اینتر نیز به آنها پیوست که تا پیش از آن در Arena Civica بازی های خود را انجام می داد. در سال 1995 سن سیرو با اضافه شدن طبقه دوم روی طبقه اول گسترش یافت و ساخت این طبقه جدید ظرفیت آن را به 85 هزار نفر افزایش داد. دهه های بعدی سن سیرو میزبان دو فینال جام اروپا بود، اولی در سال 1965 بین اینتر و بنفیکا (1-0) و دومی در سال 1970 بین فاینورد و سلتیک (2-1).

در طول بازی های لیگ قهرمانان اروپا در سال 1980، سن سیرو برای سه بازی از مرحله گروهی میزبان بود. پس از این مسابقات، ایتالیا میزبان جام جهانی 1990 شد و واضح بود که استادیوم سن سیرو به یک تغییر و بروزرسانی بزرگ نیاز دارد. تفکر ساخت یک استادیوم جدید مطرح شده بود، اما انتخاب معماران آن جیانکارلو راگاتزی (Ragazzi)، انـریکو هافـر (Hoffer) و لئـو فینتری (Finzi) نقشه ای برای پیشرفت امکانات همین ورزشگاه به جای ساخت یک ورزشگاه جدید بود. برای تجربه یک سفر متفاوت با تور اروپا بهره مند شوید.

منبع مقاله: استادیوم سن سیرو یا جوزپه مه آتزا در تور ایتالیا