دانشی که بدون هیچ آموزشی در اختیار ایران نهاده شد، اژدر های 533 و TEST-71 آماده شلیک

به گزارش ، نیروی دریایی در تمام دنیا به عنوان بازوی محوری هر کشور برای حفظ منافع در آب های سرزمینی و فرا سرزمینی محسوب می گردد و از این رو همیشه نیرویی تجهیزات محور است که به سلاح های به روز احتیاج دارد.

نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران یکی از حساس ترین نیرو های مسلح کشور است. این نیرو در زمان آغاز جنگ تحمیلی و تنها پس از گذشت 67 روز پس از آغاز جنگ، سه عملیات بزرگ دریایی انجام داد و توانست نیروی دریایی عراق را منهدم و دو سکوی نفتی البکر و الامیه را نابود کند. عملیات مروارید که در 7 آذر سال 59 صورت گرفت نقطه عطفی در تاریخ عملیات های دریایی بود که این نیرو تنها با در اختیار داشتن 12 فروند از موشک های هارپون توانست کمر نیروی دریای عراق را با انهدام پنج فروند ناوشکن و یک فروند هواپیمای میگ 23به طور کامل بشکند.

در سال های اخیر، نیروی دریایی ماموریت های بسیار مهمی را علاوه بر آب های دریایی کشورمان در آب های آزاد و بین المللی به انجام رسانیده که یکی از این ماموریت ها مبارزه با دزدان دریایی در آب های بین المللی است. وظیفه حفاظت از آب های بین المللی به ناوگروه 44 نیروی دریایی واگذار شده که این ناوگروه متشکل از ناوشکن الوند و ناو پشتیبانی رزمی بوشهر بوده که از اواسط مهرماه 95 به منظور برقراری امنیت خطوط مواصلاتی و به اهتزاز درآمدن پرچم کشورمان ماموریت خود را در آب های آزاد و بین المللی آغاز کرد.

نیروی دریایی ارتش برای تحقق این ماموریت ها و تامین امنیت خلیج فارس و تنگه هرمز احتیاج به تجهیزات و تسلیحات بومی دارد که در هنگام احتیاج به صورت خودکفا و بومی از آن ها استفاده کند.

به همین دلیل خبرنگاران میخواهد طی مجموعه گزارش هایی، دستاورد های بومی ایران در عرصه دریا را آنالیز و معرفی کند.

در قسمت اول این مجموعه گزارش ها ناوشکن جماران، دومین گزارش ناوشکن دماوند، سومین گزارش به ناوشکن سهند، چهارمین گزارش زیردریایی فاتح، پنجمین گزارش زیردریایی غدیر، ششمین گزارش اژدر حوت، هفتمین گزارش اژدر والفجر، هشتیمن گزارش هواناو تندر و نهمین قسمت هواناو یونس را تحلیل کردیم و در آخرین قمست از این مجموعه گزارش ها دو اژدر 533 و TEST-71 را مورد آنالیز قرار دادیم.

سال های 1370 و 1372 با ورود 3 فروند زیردریایی کیلو شوروی به ارزش بیش از 800 میلیون دلار به ایران، اولین یگان زیرسطحی در نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت و همزمان احتیاج به سلاح هایی چون اژدر برای این شناور ها مورد توجه نهاده شد و به همین دلیل نمونه های اولیه اژدر ها خریده شد.

3 فروند زیردریایی کلاس کیلو ایران که پس از ورود به نام های نور- طارق- یونس نام گذاری شدند از همان ابتدا احتیاج به اژدر داشتند و از آنجایی که تا آن موقع ایران هیچ یگان زیرسطحی نداشت، هیچکدام از ادوات این یگان را هم دراختیار نداشت و مجبور به خرید اژدر از خارج شد.

در آن موقع اتحاد جماهیر شوروی یکی از ابرقدرت های زیرسطحی در دنیا بود و بیشترین تسلیحات زیردریایی را در اختیار داشت، از طرف دیگر زیردریایی های ایران هم از کلاس کیلو این کشور بودند در نتیجه انواع اژدر ها هم از شوروی خریداری شد.

یکی از اژدر هایی که در آن موقع برای نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران خریداری و مورد استفاده نهاده شد اژدر 553 است که به راحتی نیرو های ایرانی می توانستند آن را از هر 3 فروند زیردریایی های کلاس کیلو شلیک نمایند، دلیل این که اژدر 553 را به این اسم نامگذاری کردند نشان دادن قطر اژدر بود، این اژدر قطری به اندازه 553 میلیمتر دارد.

اژدر 533 در مدل های مختلف بردی بین 18 تا 22 کیلومتر دارد و از سر جنگی 300 کیلوگرمی شدید الانفجار بهره می برد که برای انهدام اهداف بزرگ به کار گرفته می گردد، این موضوع 533 را به شکارچی پرقدرت تبدیل می کرد، اما فقط دااختیار داشتن آن مهم نبود چرا که با روش مهندسی معکوس از این اژدر، اژدر حوت ایران که شکارچی بی رقیب شنارو ها است با تفاوت های فراوان با 533 ساخته شد.

سرعت پیمایش اژدر 553 در بیشترین حد خود به 22 متر بر ثانیه می رسد و به دلیل وزن سر جنگی قدرت تخریب آن بیشتر شده در حالی که اژدر حوت ایرانی سرعتی بالغ بر دو برابر 533 دارد و قادر است هر هدفی را در کم ترین زمان منهدم کند، حوت قابلیت پرتاب از روی شناور و یا زیردریایی در عمق 100 متری را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 کیلومتر بر ساعت) کپسول پرتاب خود را ترک می نماید. با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن نموده و به سمت هدف راهی می گردد.

بخاطر چنین توانایی بود که زیردریایی های کلاس کیلو به نحوی طراحی شدند تا توان حمل 18 تیر از این اژدر را داشته باشند که 6 تیر آن آماده به شلیک و 12 تیر آن در محفظه انبار است.

دومین اژدر که پس از مدتی کار مهندسی معکوس روی آن هم صورت گرفت اژدر TEST-71 شوروی بود که پس از 533 وارد نیروی دریایی ارتش شد، این اژدر هم مانند همتای دیگر خود قابل شلیک از هر 3 فروند زیردریایی های کلاس کیلو ایران بود، اما یک ویژگی یا به عبارت بهتر یک رجحان بود.

TEST-71 یکی از دقیق ترین اژدر های شوروی و دنیا بود به نحوی که بسیاری از شناور ها از این اژدر در هراس بودند و این ترس هم بخاطر وجود دو سیستم راهنمایی سونار و تلوزیونی بود که شوروی در این اژدر نصب نموده بود تا هر هدفی را به راحتی منهدم کند، سونار نوعی سیستم رهگیری است که در آن با انتشار امواج صوتی و دریافت بازتاب این امواج موقعیت هدف معین می گردد.

این اژدر شوروی که وزن 1800 کیلوگرمی و دارای سر جنگی شدید الانفجار 205 کیلوگرمی است با بیشینه سرعت 20 متر بر ثانیه در آب حرکت می نماید و برد آن 20 کیلومتر و عمق درگیری 500 متری دارد، اما نسبت به 533 دست برتر را دارد، اژدر TEST-71 از نظر ابعاد از نوع 533 کوچک تر، اما دقیق تر است و همین موضوع هر شناوری را به چالش می کشد.

دراختیار داشتن چنین تسلیحاتی آن هم در زمانی که تازه اوایل راه انقلاب بود قدرت بسیار زیادی را به جمهوری اسلامی ایران می داد حال باید تصور کرد امروز که ایران به چنان دانشی دست پیدا نموده که می تواند خود طراح و سازنده تجهیزات آن هم در لبه تکنولوژی دنیا باشد به تهدیدات چگونه پاسخ می دهد؛ موضوعی که دشمنان هم این روز ها دیگر آن را در محاسبات خود می آورند.