همه چیز درباره بیماری تب حلزون - تا بینهایت

بیماری تب حلزون یا شیستوزمیازیس، یک بیماری شایع در دنیا است که به وسیله نوعی کرم انگلی به وجود می آید. این نوع کرم، گونه های مختلفی دارد و تا حدودی بر روده و سیستم ادراری تاثیر می گذارد.

اما به علت اینکه در رگ های خونی زندگی می نماید، می تواند به قسمت های دیگر بدن نیز آسیب وارد کند. عامل این بیماری، انگلی به نام شیستوزما است. بدن فرد به وجود این انگل واکنش نشان می دهد و علائمی را در فرد ظاهر می نماید.

دقت داشته باشید که عوارض آن می تواند به مدت طولانی ادامه یابد. این بیماری می تواند قسمت های مختلف بدن، از جمله ریه ها، سیستم عصبی و مغز را تحت تاثیر قرار دهد. ناحیه آسیب دیده، به نوع انگل بستگی دارد. در ادامه می خواهیم در خصوص بیماری تب حلزون، علائم و راه های درمان آن شرح دهیم. پس توصیه می گردد، به منظور کسب آگاهی بیشتر، این مقاله را تا سرانجام مطالعه نمایید.

بیماری تب حلزون چیست؟

این عارضه نوعی بیماری شایع و انگلی محسوب می گردد. معمولا تب حلزون را با نام های شیستوزمیازیس، بیلارزیا و تب کاتایاما می شناسند. شیستوزما، نوعی کرم پهن است که در آب های شیرین دارای حلزون زندگی می نماید. این عارضه، 5 گونه دارد که در ایران تنها نوع ادراری یا هماتوبیوم آن بیماری ایجاد می نماید.

توجه داشته باشید که، تب حلزون معمولا بلافاصله کشنده نخواهد بود. اما یک بیماری مزمن است که می تواند به طور جدی اندام های داخلی را دچار آسیب کند. در واقع، این بیماری در بچه ها می تواند منجر به کاهش رشد و مسائل شناختی گردد. بعضی از گونه های آن می توانند روی پرندگان و پستانداران نیز تاثیرگذار باشند.

همانطور که گفته شد، این عارضه گونه های مختلفی دارد که شامل موارد زیر می گردد:

شیستوزوما هماتوبیوم: میزبان اصلی و نهایی این بیماری، انسان است. اما میزبان واسط آن حلزون آبزی بالینوس خواهد بود. این کرم در ایران، در خوزستان اندمیک وجود دارد.

این انگل، در داخل رگ های خونی کبد بالغ می گردد. کرم های ماده، از راه جریان خون وارد رگ های خونی مجاری ادراری شده، که در کیسه ادرار و حتی در رگ ها و مویرگ های سرانجامیی مجاری ادرار مستقر می گردد؛ بنابراین این کرم ها بیماری شیستوزمیازیس ادراری را در انسان ایجاد می کنند؛ و در نهایت از راه ادرار دفع می شوند.

شیستوزوما مانسونی: میزبان اصلی این نوع عارضه، انسان و بعضی جوندگان و پستانداران هستند. اما میزبان واسط آن ها حلزون آبزی بیوم فالاریا است. کرم های ماده و نر، در رگ های خونی سیاهرگی کبدی، بالغ خواهند شد.

بعد از اینکه جفت گیری صورت گرفت، کرم های ماده در رگ های خونی کبد تخم گذاری می کنند. اما بعضی یا بیشتریت آنها، در رگ های مزانتریک روده مستقر شده و همان جا، تخم گذاری خواهند کرد. در نهایت این کرم ها، از راه مدفوع دفع می شوند.

شیستوزوما ژاپونیکوم: این کرم طیف وسیعی از پستانداران و جوندگان و انسان را مورد هدف قرار می دهد. به همین علت، به آن شیستوزوما زئونوس می گویند. میزبان واسط آن، حلزون آبزی اونکوملانیا است. این کرم در سیاهرگ های کبدی بالغ شده و بعد از جفت گیری، کرم ماده در داخل رگ های مزانتریک روده باریک و یا مزانتریک روده بزرگ، مستقر و تخم گذاری می کنند.

شیستوزوما مکونوگی و اینتر کالاتوم: میزبان اصلی این عارضه، انسان بوده که میزبان واسط آن ها حلزون آبزی بالینوس است. این کرم ها در رگ های خونی مزانتریک زندگی نموده و در کبد بالغ می شوند. اما کرم ماده در رگ های مزانتریک تخم گذاری می نماید و به همین علت، تخم ها در مدفوع مشاهده می گردد.

راه های انتقال شیستومیازیس به انسان

طبق گفته سازمان بهداشت دنیای، عفونت زمانی شروع خواهد شد، که فرد در معرض تماس مستقیم با آب شیرین، یعنی جایی که بعضی انواع حلزون آبی حامل کرم وجود دارند، قرار بگیرد. این بیماری ممکن است از راه نوشیدن آب، شنا کردن، شستن و یا خوردن غذا های آلوده به آبی که دارای حلزون است، منتقل گردد.

شکل آلوده کننده کرم، که از حلزون سرچشمه می گیرد و با نام سرکاریا شناخته می گردد؛ می تواند هنگام تماس فرد با آب آلوده به وسیله پوست وارد بدن شده و به کرم های بالغ در خون انسان، تبدیل گردد. تب حلزون با توجه به نوع کرم، می تواند قسمت های ذکر شده زیر از بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد. به طور مثال:

روده

طحال

مغز

کبد

نخاع

ریه ها

سیستم ادراری که خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهد

علائم و نشانه های بیماری تب حلزون

دقت کنید که تاثیر یک عفونت؛ به نوع کرم و مرحله آن بستگی دارد. علائم، زمانی ظاهر می شوند که بدن به وجود تخم کرم ها واکنش نشان دهد. 2 مرحله برای بروز عفونت و نوع علائم وجود دارد:

بیماری تب حلزون، مرحله حاد: نشانه ها در مرحله حاد می توانند بین 14 تا 84 روز پس از بروز عفونت، ظاهر شوند. فرد ممکن است تقریبا 3 تا 8 هفته پس از بروز عفونت، علائم زیر را تجربه نماید:

بثورات

تب

سر درد

درد بدن

مسائل تنفسی

بیماری تب حلزون، مرحله مزمن: بیشتر افراد در مراحل اولیه، متوجه بروز هیچ علائمی نخواهد شد. اما در صورت پیشرفت بیماری، ممکن است انواع نشانه ها ظاهر شوند. این علائم به نوع انگل بستگی دارد. اگر انگل ها بر روی کبد یا روده تاثیر بگذارند، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اسهال

یبوست

وجود خون در مدفوع

فشار خون بالا

زخم های روده

فیبروز کبدی

اگر انگل ها بر سیستم ادراری تاثیر گذاشته باشند، ممکن است علائم زیر در فرد ظاهر گردد:

وجود خون در ادرار

درد به هنگام دفع ادرار

خطر ابتلا به سرطان مثانه

شیستومیازیس

روش های درمان

هیچ واکسنی برای شیستوزمیازیس وجود ندارد. اما درمان می تواند به کاهش تاثیر عفونت در فرد یاری کند. اگر نتیجه آزمایش فرد مثبت باشد، مصرف دوره کوتاهی از دارو پرازیکوانتل (در صورت عدم عوارض) می تواند موثر باشد. این دارو در مرحله پیشرفته تب حلزون نیز بسیار تاثیرگذار خواهد بود.

اما از عفونت مجدد جلوگیری نخواهد کرد. افرادی که در منطقه ها پرخطر زندگی می کنند، می توانند یک دز خوراکی از پرازیکوانتل را برای کاهش احتمال عفونت و عوارض آن، طبق نظر پزشک، مصرف کنند. محتمل است افراد چندین بار در سال به این درمان احتیاج داشته باشند. در حال حاضر محققان در حال کوشش برای ابداع واکسن این بیماری مزمن هستند.

افرادی که در خطر ابتلا به این انگل قرار دارند؛ توجه داشته باشند که …

از آب سالم جهت آشامیدن، استحمام و شستن لباس ها استفاده کنند.

توالت های بهداشتی استفاده کنند.

بیماران برای قطع زنجیره انتقال، روش های درمانی را به کار بگیرند.

جلوگیری از بازی و شنای بچه ها در کانال های آبیاری که احتمال آلودگی وجود دارد.

شبکه مناسب برای فاضلاب انسان ایجاد گردد.

با حلزون های ناقل بیماری مبارزه گردد.

نتیجه گیری

بیماری تب حلزون یک بیماری شایع و نسبتاً مزمن است که در صورت درمان نشدن، می تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد. این عارضه در اثر نوعی کرم انگلی در انسان ایجاد می گردد که میزبان واسط آن، بعضی حلزون های آب های شیرین هستند. به منظور پیشگیری از ابتلا به این انگل، توصیه می گردد تا حد امکان از مصرف آب های آلوده دوری کنید. تا از تجمع این انگل در بدن جلوگیری نمایید.

منبع: روژه مگ