پیغام تبریک وزیر خوب است ولی ما شغل می خواهیم، قهرمان دنیا می شویم - تا بینهایت

به گزارش خبرنگاران، تیم ملی فوتبال ساحلی ایران هفته گذشته موفق شد برای دومین بار به مقام قهرمانی جام بین قاره ای فوتبال ساحلی دست پیدا کند. این اتفاق در حالی رخ داد که قبل از این مسابقات به دلیل مصدومیت چند بازیکن اصلی تیم، اوکتاویو سرمربی تیم ملی چند بازیکن جوان را برای اولین بار به تیم ملی دعوت کرد اما همین جوان ها گره بازی ها را برای ایران باز کردند. محمد احمدزاده کاپیتان و حمید بهزادپور دروازه بان تیم ملی که در این مسابقات به جای پیمان حسینی مصدوم، درون دروازه نهاده شد و عنوان بهترین دروازه بان مسابقات را کسب کرد، به خبرنگاران آمدند و از شرایط تیم ملی، مسائلشان و آرزوی قهرمانی جهان که به گفته خودشان خیلی هم دور از انتظار نیست، صحبت کردند. آنها گلایه هم داشتند؛ از این که عناوینی که به دست می آوردند با پاداش ها و امکاناتی که برایشان در نظر گرفته می گردد تناسب ندارد. آنها پشت سر هم قهرمان می شوند اما هنوز مشکل سربازی و بیکاری، آن ها را اذیت می نماید.

در ادامه گفت وگوی خبرنگاران با دو ملی پوش فوتبال ساحلی را می خوانید:

از همین مسابقات اخیر آغاز کنیم. از روند آماده سازی و قهرمانی در جام بین قاره ای بگویید.

بهزادپور: چند بازیکن اصلی تیم ملی هم قبل از مسابقات مصدوم شدند. اوکتاویو ریسک بزرگی انجام داد و چند بازیکن جوان که در لیگ ایران رشد نموده بودند را به تیم ملی آورد. این مسابقات، بعد از جام جهانی دومین مسابقات معتبر ملی جهان است و تیم های قدرتمند جهان در آن شرکت می نمایند. قرعه کشی که انجام شد ما در گروه سختی افتادیم. روسیه، تاهیتی و آمریکا هم گروه ما بودند. خودم فکر می کردم برای صعود به عنوان سرگروه به این دلیل که در دور بعدی به برزیل نخوریم کار سختی خواهیم داشت. وارد مسابقات شدیم و در بازی اول، جوانان ما فراتر از حد انتظار باز کردند. خدا را شکر تا فینال هم رفتیم و قهرمان شدیم. ما تیم قدرتمند روسیه را در این بازی ها دو بار شکست دادیم. به نظر من جوانان ما شاهکار کردند. بیشترین گل های ما را هم همین بازیکنان جوان زدند. اول مسابقات هم محمد احمدزاده مصدوم شد و ما باید با تاهیتی که تیم خیلی قدرتمندی است بازی می کردیم. به نظر من بازیکنان جوان ما شاهکار کردند. امیدوارم همین روند را تا جام جهانی هم ادامه دهیم و قهرمان جهان شویم. این را هم بگویم که در شرایط بد مالی، وزارت ورزش و فدراسیون و خانم شهریاری پیگیری های خوبی انجام دادند و قبل از مسابقات یک اردوی خوب در کشور پرتغال داشتیم.

رقیب اصلی ما برای رسیدن به قهرمانی جهان برزیل است. اگر به برزیل برسیم به راحتی قهرمان جهان می شویم. در حال حاضر هیچ تیمی به جز برزیل از ما بالاتر نیست. من مطمئنم که می توانیم یک افتخار تاریخی برای کشورمان به دست بیاوریم و قهرمان جهان شویم.

در این بازی ها با برزیل بازی نکردید. از این که در فینال با روسیه به جای برزیل بازی کردید خوشحال بودید؟

احمدزاده: بله ما از این که روسیه به فینال رسید خوشحال شدیم چون شکست دادن برزیل برای ما سخت تر بود. نمی توانیم منکر این شویم که برزیل بهترین تیم جهانست. این که آنها برابر روسیه باختند فقط به خاطر تجربه شکستشان برابر روسیه در سال 2012 است و از آن موقع برزیل برابر روسیه ضعف پیدا نموده است. اما همه می دانند مقابله کردن با آنها خیلی سخت است. در حال حاضر احساس می کنم خیلی به برزیل نزدیک شده ایم. رقیب اصلی ما برای رسیدن به قهرمانی جهان برزیل است. اگر به برزیل برسیم به راحتی قهرمان جهان می شویم. در حال حاضر هیچ تیمی به جز برزیل از ما بالاتر نیست. من مطمئنم که می توانیم یک افتخار تاریخی برای کشورمان به دست بیاوریم و قهرمان جهان شویم.

در ابتدای مسابقات جام بین قاره ای دچار مصدومیت شدی و نتوانستی بازی کنی.

احمدزاده: در بازی اول و از ناحیه کشاله پا آسیب دیدم. فکر نمی کردم این مشکل جدی باشد اما بعد از دریافت ام.آر.آی متوجه شدت مصدومیت شدم و باید دو ماه استراحت کنم. سعی می کنم برای مسابقات انتخابی خودم را برسانم.

قبل از مسابقات همه نگران رویارویی با برزیل بودیم اما شرایط به صورتی شده است که برزیل باید نگران بازی با ما باشد، این طور نیست؟

بهزادپور: ما همیشه مقابل روسیه به مشکل برمی خوردیم. در سال 2013 هم که قهرمان شدیم همه تیم ها را در وقت اضافه یا پنالتی شکست دادیم. اما در این مسابقات برای اولین بار همه تیم ها را در وقت قانونی بردیم. روسیه ای که در بازی های قبلی یک بار ما می بردیم و یک بار هم آنها ما را می بردند، در این مسابقات دو بار برابر ما باخت. فاصله مان هم با برزیل کمتر شده است. ما همه رقبایمان را شکست داده ایم و فقط برزیل مانده که آن را هم در جام جهانی شکست می دهیم.

بهزادپور سال جاری با بازی هایش نشان داد که ایران به جز پیمان حسینی می تواند یک دروازه بان عالی دیگر هم داشته باشد.

بهزادپور: باید از اینجا آغاز کنم که حسینی به همه ثابت شده است. او یکی از بهترین دروازه بان های جهانست و در این شکی نیست. رقابت با او واقعا سخت است. متاسفانه در اردوی پرتغال او دچار آسیب دیدگی شد و در این بازی ها 100 درصد آماده بازی نبود اما هر زمان که احتیاج بود او می توانست درون دروازه بایستد. دکتر گفته بود اگر بازی نکند بهتر است چون ممکن است تورنمنت های بعدی با مشکل روبرو گردد. به همین دلیل کادر فنی به من اعتماد کردند و فکر می کنم توانسته باشم جواب اعتمادشان را بدهم. پنج سال است که من دروازه بان دوم ایران هستم. واقعا رقابت با پیمان حسینی سخت است. در گذشته بازی زیاد به من نمی رسید که بتوانم خودم را ثابت کنم ولی در این بازی ها فکر می کنم خودم را ثابت کردم. در این چند سال از تجربیات حسینی استفاده کردم و او خیلی به من یاری نموده است. یکی از دلایلی که من جایزه بهترین دروازه بان را کسب کردم، حضور حسینی روی نیمکت بود. او یک وزنه قوی محسوب می گردد و من نباید حتی یک اشتباه می کردم.

احمدزاده: کمتر تیمی وجود دارد که به بازیکن تکیه نداشته باشد اما در این همه سال که در تیم ملی هستم، تیم فوتبال ساحلی ما تنها تیمی است که اگر مهره های اصلی اش هم نباشند نتیجه دلخواهش را می گیرد چون مدیریت تیم خوب است. ما یک تیم هستیم و به شخص وابسته نیستیم. هرچند مهره های خیلی خوبی داریم. پیمان حسینی به همه ثابت شده است و همه می دانند بهترین دروازه بان جهانست اما چه او باشد و چه نباشد، چه من باشم و چه نباشم، مهره های جایگزین ما واقعا خوب هستند. همه بازی های بهزادپور را دیدند. هم پیمان و هم حمید عالی هستند و هر کدام که روزشان باشد به تیم ملی یاری می نمایند. ما این را از اوکتاویو یاد گرفتیم که قرار نیست محمد احمدزاده همیشه گلزنی کند. یک روز اگر من نتوانستم گل بزنم بازیکن دیگری باید گره بازی را باز کند. همه بازیکنان ما خوب هستند. در تیم ما تعادل برقرار است. در تیم ستاره داریم اما به ستاره ها تکیه نمی کنیم. چند بازیکن ما اولین مسابقات خودشان را سال جاری تجربه کردند اما در چند بازی ستاره بودند و گره بازی را باز کردند. به نظر من ما با نظم ترین تیم ایران هستیم. امیدوارم این روند ادامه داشته باشد. انتظارات از بازیکنانی مثل بهزادپور یا مرادی که پدیده رقابت ها شد از این به بعد بیشتر می گردد. جوان ها نباید درجا بزنند و باید با انگیزه بیشتر به تیم یاری نمایند.

وقتی در جام بین قاره ای قهرمان شدیم، وزیر ورزش و آقای جهانگیری تبریک گفتند پس یعنی ما برایشان مهم هستیم اما چطور زمان پرداخت پاداش و تجلیل از تیم، دیگر برایشان مهم نیستیم؟ پس پیغام هم به ما ندهند و واقعا طرحی برای حل مسائل ما درست نمایند. الان ما مشکل خدمت و شغل داریم. بعد از دوران بازی، دیگر شغلی نخواهیم داشت.

حمید، قبل از این که فوتبال ساحلی را آغاز کنی، فوتبال چمنی را هم تجربه نموده بودی. چطور شد که وارد فوتبال ساحلی شدی؟

بهزادپور: من در فوتبال چمنی در پست هافبک بازی می کردم و بازی در دفاع و دروازه را هم تجربه کردم. ورود من به فوتبال ساحلی کاملا اتفاقی بود. استان یزد یک تیم در دسته یک به اسم فولاد یزد داشت. یکی از بازیکنان این تیم که بچه محل من بود، یک بار به من گفت بیا تست بده تا در دسته یک کشور بازی کنی. او از مربی فولاد یزد برای من یک برنامه تمرینی گرفت. زمانی که درگیر تمریناتم بودم هم زمان در شرکت گاز استان یزد هم مشغول به کار بودم. حراست این شرکت، بازیکن فوتبال ساحلی تیم گلساپوش یزد بود. او به من پیشنهاد داد که چون آماده هستم در تیم گلساپوش هم تست بدهم. من تست دادم و قبول شدم و وارد این تیم شدم.

تو اهل یزدی و این استان در رشته فوتبال ساحلی بسیار خوب کار می نماید. شاید برای خیلی ها جالب باشد استانی که ساحل ندارد چطور این قدر در این رشته پیشرفت نموده است.

بهزادپور: شرکت گلساپوش سرمایه گذاری خوبی در این زمینه نموده است و استادیوم خوبی هم در یزد داریم که میزبان مسابقات بین المللی است. محله محمودآباد یا در گویش یزدی مردآباد استادیوم خیلی بزرگی دارد. کنار این استادیوم، زمین والیبال ساحلی برای رده های سنی مختلف وجود دارد. هر بعد از ظهر بالای 150 نفر آنجا حضور دارند و ورزش می نمایند. مجموعه خیلی قشنگی ساخته شده است. حتی یکی از جالب ترین اتفاقات بازی های افراد بالای 50 - 60 سال و کری خوانی آنها برای یکدیگر است.

با این که فوتبال ساحلی در سطح جهان عنوان به دست آورده اما به بازیکنانش به اندازه یک بازیکن معمولی فوتبال چمنی هم شاید توجه نگردد. از این که بازی در ساحل را به چمن ترجیح دادی پشیمان نیستی؟

بهزادپور: نه پشیمان نیستم. خیلی هم خوشحالم. به نظرم فوتبال یک مقوله جداست و به یک صنعت در کشور تبدیل شده است. ما خودمان را با فوتبال مقایسه نمی کنیم. بحث ما این است که حداقل فوتبال ساحلی را مثل دیگر رشته ها ببینند. مشکل اصلی بازیکنان تیم ملی بحث خدمت سربازی است. الان 5-6 نفر از بازیکنان ما این مشکل را دارند. وقتی در جام بین قاره ای قهرمان شدیم، وزیر ورزش و آقای جهانگیری تبریک گفتند پس یعنی ما برایشان مهم هستیم اما چطور زمان پرداخت پاداش و تجلیل از تیم، دیگر برایشان مهم نیستیم؟ پس پیغام هم به ما ندهند و واقعا طرحی برای حل مسائل ما درست نمایند. الان ما مشکل خدمت و شغل داریم. بعد از دوران بازی، دیگر شغلی نخواهیم داشت.

فوتبالیست ها قرارداد خوب می بندند و شاید به شغل دوم احتیاجی نداشته باشند اما در فوتبال ساحلی این طور نیست. به جز فوتبال ساحلی شغل دیگری هم داری؟

بهزادپور: لیگ ساحلی از لحاظ مالی اصلا خوب نیست. فقط یک تیم در فوتبال ساحلی هزینه می نماید و پول می دهد آن هم نه در حد فوتبال چمنی؛ باشگاه پارس جنوبی که هشت ملی پوش دارد. فقط چهار بازیکن ملی ما هستند که پول می گیرند و من خجالت می کشم رقم قرارداد بقیه ملی پوشان را بگویم. ما از باشگاه های بزرگ کشور مثل استقلال، پرسپولیس، تراکتور، سپاهان و ... می خواهیم وارد فوتبال ساحلی شوند تا به تیم ملی هم یاری گردد.

احمدزاده: می خواهم یک خاطره بگویم. من، حسن عبداللهی و شهریار مژده در سال 2013 قهرمان جام بین قاره ای شدیم. شهردار آن موقع شهرمان یک کاری برای ما در آنجا دست و پا کرد. ما سه سال آنجا کارمند بودیم اما با عوض شدن شهردار و با آمدن امانی و به لطف او و اعضا شورای شهر، ما را از آنجا اخراج کردند. (با خنده) ما هیچ پشتوانه ای نداشتیم که این موضوع را پیگیری کنیم. ما 12 سال برای کشورمان زحمت کشیدیم اما با بی احترامی کامل با ما رفتار کردند و هیچ مسئولی هم پاسخگوی ما نشد. نمی دانیم به چه زبانی خواهش کنیم. همه بازیکنان به من می گویند بیشتر این موضوع را در رسانه ها مطرح کن. بازیکنی مثل فرید بلوک باشی 12 سال برای تیم ملی زحمت کشید و الان در تیم ملی نیست. کسی اصلا نمی گوید او بعد از این همه کوشش، منبع درآمدش چیست؟ از کجا زندگی اش را می چرخاند؟ من از آقای سلطانی فر می خواهم به این مسائل رسیدگی کند. ما بازیکن فوتبال چمنی نیستیم اما این همه اختلاف هم نباید بین رشته ها وجود داشته باشد. مثلا فوتسال هم مسائل ما را دارد. قراردادهای لیگ فوتسال به حدی رسیده که بازیکنان خوب ایران در کشورهای دیگر بازی می نمایند. امیدوارم به این مسائل رسیدگی گردد تا باعث دلگرمی بازیکنان و ورزشکاران گردد.

شما از کشورهای دیگر پیشنهاد دارید؟

احمدزاده: بله پیشنهاد داریم. من، پیمان حسینی، مسلم مسی گر، حسن عبداللهی و در همین مسابقات آخر حمید بهزادپور پیشنهاد داشتیم و داریم. من در لیگ های امارات و بلاروس و کویت بازی کردم. در مسابقت یوروآسیا که در یزد برگزار گردید هم در ترکیب لوکومتیو به میدان رفتم. فعلا پیشنهادهای فعلی ما با لیگ ایران تداخل دارد و ما باید تا آخر سال در ایران بمانیم چون مدت زمان برگزاری لیگ ایران شش ماه است اما لیگ روسیه این گونه نیست. آنها یک ماه بازی می نمایند و بعد چند وقت لیگشان تعطیل می گردد. از نظر من بازیکن، برگزاری طولانی مدت لیگ ایران خیلی خوب نیست چون مثلا نمی توانم برای بازی به تیم های دیگر هم بروم اما از نظر کیفیت لیگ، این که لیگ ما شش ماه طول می کشد واقعا عالی است چون همه بازیکنان در بیشتر مواقع در شرایط بازی هستند. به همین دلیل است که از دل لیگ ما کلی جوان آماده و با استعداد بیرون می آید.

بعد از قهرمانی در جام بین قاره ای 2013، شهردار آن موقع شهرمان یک کاری برای ما در آنجا دست و پا کرد. ما سه سال آنجا کارمند بودیم اما با عوض شدن شهردار، ما را اخراج کردند. (با خنده) ما هیچ پشتوانه ای نداشتیم که این موضوع را پیگیری کنیم. ما 12 سال برای کشورمان زحمت کشیدیم اما با بی احترامی کامل با ما رفتار کردند و هیچ مسئولی هم پاسخگوی ما نشد.

برای مسابقات بین قاره ای پاداشی در نظر گرفته شده است؟

بهزادپور: فعلا خبری نیست. امیدوارم یک پاداش در شان این قهرمانی داده گردد. ما زمانی که مقام سوم جهان را کسب کردیم نفری دو سکه و نیم برای ما پاداش در نظر دریافتد. ما قهرمان جام بین قاره ای شدیم، قهرمان جام ملت های آسیا شدیم و سومی جهان را به دست آوردیم و برای همه این ها به ما 17 سکه و نیم پاداش دادند. این نصف سکه روی اعصاب ماست، یا آن را ندهید یا نصف دیگرش را هم بدهید. مثل این که این دوره برای قهرمانی در جام بین قاره ای پاداشی برای ما در نظر نگرفته اند. شاید این قهرمانی های ما برای همه عادی شده است.

همین که بعد از قهرمانی اخیر، وزیر ورزش و معاون رئیس جمهور پیغام تبریک دادند، یعنی فوتبال ساحلی بین مسئولان هم دارد جا باز می نماید اما این طور که گفتید گویا فعلا در حد یک تبریک باقی مانده است!

احمدزاده: نمی گردد گفت که مسئولان یاری نمی نمایند. فدراسیون فوتبال در حد خودش به ما یاری می نماید اما فدراسیون 18 تیم دارد و این کار را سخت می نماید. همیشه گفته ام دست وزیر درد نکند که برای ما پیغام تبریک می فرستد اما به جز این پیغام ها به حمایت های بیشتر هم احتیاج داریم. بازیکنان ما احتیاجات زیادی در زندگی های شخصی خود دارند. بازیکنان ما سال ها برای تیم ملی بدون هیچ چشم داشتی زحمت کشیده اند. من تا به حال ندیده ام بازیکنان ما علیه کسی یا سازمانی مصاحبه تند بنمایند. البته این از نجابت آنهاست. باید رسیدگی بیشتری گردد و این مظلومیت آنها نباید باعث گردد حقشان خورده گردد. مسائلی در تیم ملی ما هست که مربوط به امروز نیست و 12 سال است که ما این مسائل را داریم. البته مشکل سربازی در حال حل شدن است اما مشکل اصلی ما همان بحث اشتغال بازیکنان است.

کمی از گلایه ها فاصله بگیریم و به نکات مثبت بپردازیم. فوتبال ساحلی ما روزهای سختی را پشت سر گذاشت. چه چیزی باعث شد که این رشته به این حد از رشد و شکوفایی برسد؟

احمدزاده: حدود 13 سال است که فوتبال ساحلی در ایران راه افتاده است. حدود پنج سال هم طول کشید تا ما این رشته را بین مردم جا بیندازیم. هدف اول ما این بود که به جام جهانی صعود کنیم. یعنی فقط می خواستیم در آسیا سوم شویم تا به جام جهانی برسیم. خدا را شکر الان چند سال است که به جهان ثابت نموده ایم حرفی برای گفتن داریم و حدود چهار سال است که در رنکینگ جهانی، سوم هستیم. با آخرین قهرمانی مان قطعا به رده دوم می رسیم. هدف ما حالا قهرمانی جهان است. تنها افتخاری که فوتبال ساحلی ایران کم دارد همین است. دپارتمان فوتبال ساحلی و خانم شهریاری واقعا برنامه ریزی خوبی دارند. پشتوانه سازی برای تیم ملی خیلی خوب اجرا شده است. چهار بازیکن ما اولین تورنمنت شان را تجربه کردند. این بازیکنان بازدهی خیلی خوبی داشتند و همه با هم توانستیم افتخار بزرگی برای کشورمان به دست آوریم.

به نظر می رسد رابطه بازیکنان در تیم بسیار صمیمی است.

بهزادپور: بله همین طور است. چند جوان به تیم اضافه شده اند و احمدزاده به عنوان کاپیتان، درست و به جا مسائل را مدیریت می نماید. صمیمیت در تیم موج می زند و انگیزه همه بالاست. درست است، در همه تیم های مسائلی وجود دارد اما احمدزاده با مدیریتش جلوی این مسائل را می گیرد و اجازه نمی دهد بازیکنان نوسان داشته باشند.

به نظر می رسد نقش احمدزاده در تیم ملی بسیار پر رنگ است و در مدیریت تیم به کادر فنی یاری می نماید. آیا کاپیتان تیم ملی برنامه ای برای مربی شدن هم دارد؟

احمدزاده: نمی خواهم از خودم تعریف کنم اما با این که از نسل اول تیم ملی تنها بازیکنی هستم که باقی مانده و از همه قدیمی تر هستم، با این حال از همه بازیکنان حرفه ای تر زندگی می کنم. به عنوان مثال، هر شب تا قبل از 10-11 باید بخوابم و صبح ها زود بیدار می شوم. تمام کارهایم طبق برنامه ریزی است و سعی نموده ام تمام شئون حرفه ای را رعایت کنم. در خودم می بینیم که تیم و بازیکنان را مدیریت کنم و تجربه فنی بالایی هم دارم. فعلا که گفته ام تا زمانی که بتوانم برای تیم ملی بازی می کنم و بعد از آن هم اگر فدراسیون به من پیشنهادی برای حضور در کادر فنی بدهد، قطعا می پذیرم.

چند ماه دیگر مسابقات جام ملت های آسیا و انتخابی جام جهانی برگزار می گردد. برای حضور در جام ملت ها هم قرار است اردویی برگزار کنید؟

بهزادپور: اوکتاویو یک اردو در برزیل برای ما تدارک دیده است که تنها مشکل، هزینه این اردو است که امیدوارم حل گردد. حضور در برزیل یک کارگاه آموزشی است. اگر این اردو برگزار گردد، قهرمانی آسیا برای ما مسجل می گردد. اردوی برزیل به ما و مخصوصا جوانان یاری می نماید. مشکل اصلی ما قبل از جام بین قاره ای این بود که چند بازیکن اصلی ما مصدوم شدند و چند بازیکن جوان جایگزین آنها شدند که از ایران خارج نشده بودند و باید با روسیه و آمریکا بازی می کردند. واقعا کار ما سخت بود. قبل از اعزام فکر می کردیم جوان ترها محک بخورند اما همه دیدیم که چقدر خوب بازی کردند و بیشتر گل های تیم را آنها به ثمر رساندند. یک خاطره جالب بگویم. قبل از بازی فینال برابر روسیه، مربی روسیه در لیست اسامی به دنبال اسم احمدزاده می گشت که هاشم پور، مربی ما گفت ما با همین جوان ها شما را می بریم.

فکر می کنید در جام ملت های آسیا، تیمی بتواند برای ایران دردسر درست کند؟

بهزادپور: دوره قبلی ما با اختلاف قهرمان شدیم. فکر نمی کنم تیمی بتواند ما را اذیت کند. البته ژاپن و امارات سرمایه گذاری خوبی نموده اند و شاید ژاپن بتواند کمی برای ما دردسر درست کند. این تیم سال به سال پیشرفت نموده و رقیب اصلی ما امارات و ژاپن هستند.

احمدزاده: در برزیل با تیم ملی این کشور که بازی نمی کنیم اما قرار است با چند تیم باشگاهی ین کشور که ملی پوشان زیادی دارند بازی کنیم. هر چقدر با برزیلی ها بیشتر بازی کنیم، بهتر آنها را می شناسیم. به هر حال فوتبال در خون برزیلی ها جریان دارد و آنها از کودکی در شن بزرگ می شوند و فوتبال بازی می نمایند. (با خنده)

رفت و آمد دوباره اوکتاویو به تیم ملی حاشیه هایی به وجود آورد اما شرایط دوباره عادی شد. نظر شما در مورد سرمربیگری اوکتاویو در تیم ملی چیست؟

بهزادپور: فدراسیون مشکل مالی داشت و نمی توانست هزینه های اوکتاویو را تامین کند، به همین دلیل او ایران را ترک کرد. بعد از او ما کار را با میر شمسی ادامه دادیم و نتایج خوبی هم گرفتیم. از حاشیه هایی که شما می گویید من بی اطلاع هستم. بعد از آن هم دوباره اوکتایو برگشت. به نظر من فوتبال ساحلی ما مدیون اوکتاویو است. ما به او احتیاج داشتیم. با او دو بار قهرمان جام بین قاره ای شده ایم و امیدوارم سال بعد، قهرمانی جهان را تجربه کنیم.

احمدزاده: زمانی که اوکتاویو از تیم ملی رفت، مدل فوتبال ساحلی در ایران عوض شد. ما با سیستم 3-1 بازی می کردیم و بعد از رفتن اوکتاویو به سیستم دو باز رو آوردیم. کلی زمان برد تا بعد از دو سال به این سیستم جدید عادت کنیم. دو سال سختی کشیدیم. زمانی که میرشمسی به تیم ملی آمد می خواست ساختار تیم را بعد از شش سال عوض کند و بعد از دو سال هم این کار را کرد. فدراسیون تصمیم گرفت که اوکتاویو را جانشین میرشمسی کند. ما مخالف آمدن اوکتاویو نبودیم. همیشه گفتیم که در فوتبال ساحلی کسی مثل مارکو نمی گردد. در این رشته خیلی ها زحمت کشیدند اما اوکتاویو باعث شد فوتبال ساحلی ما این صندلی را پیدا کند. تنها مسئله ای که داشتیم سیستم بازی بود. به خاطر همین من و هاشم پور مربی تیم ملی با او صحبت کردیم و خوشبختانه الان تیم ملی با همه سیستم ها بازی می نماید. مربی تیم ملی برزیل در مراسم گالای فوتبال ساحلی گفته بود که مارکو اوکتاویو بهترین مربی ساحلی جهان است. یک مربی باید خیلی جرأت داشته باشد که در تورنمنتی به این مهمی به بازیکنان جوانش میدان بدهد و مارکو این اعتماد را به بازیکنان داشت.

13 سال است که در فوتبال ساحلی هستم و همه افتخارات را کسب نموده ام اما مردم در خیابان من را نمی شناسند یا اگر بشناسند، به من می گویند تو همان هستی که برگردان می زند؟ (با خنده) رسانه ها لطف نمایند و بازیکنان فوتبال ساحلی را حمایت نمایند تا بازیکنان روحیه بگیرند تا بتوانند برای تیم ملی بهتر افتخار آفرینی نمایند.

جام ملت ها نزدیک است و تیم ملی بیشتر از هر زمانی ظرفیت صعود به جام جهانی و قهرمانی در آن را دارد اما پرسشی که مطرح می گردد این است که آیا فوتبال ساحلی هم مثل دیگر رشته ها درگیر کمبود امکانات است؟

احمدزاده: چند روز پیش در یک برنامه تلویزیونی مجری برنامه به من گفت که فوتبالیست های چمنی می گویند به آنها بی مهری شده است. من هم گفتم اگر آنها از بی مهری صحبت می نمایند، بازیکنان فوتبال ساحلی اصلا نمی دانند مهر چیست! اگر بخواهیم مقایسه کنیم ما اصلا مهر ندیده ایم. البته هزینه هایی که فوتبال چمنی دارد، فوتبال ساحلی ندارد. ما یک زمین ماسه ای داریم که خراب نمی گردد. اگر زیرسازی اش درست باشد مثل چمن نیست که احتیاج به رسیدگی زیاد داشته باشد. ما مشکل خاصی نداریم به جز توپ مسابقات. در هر مسابقاتی که ما حضور پیدا می کنیم باید با توپ های جدید بازی کنیم. بقیه تیم ها این توپ ها را قبل از هر مسابقاتی در اختیار دارند و تمرین می نمایند اما توپ های جدید هر مسابقات یک روز قبل از آغاز مسابقات به دست ما می رسد. فدراسیون می تواند این توپ ها را زودتر به دست ما برساند و باید پیگیری ها بیشتر گردد. به طور کلی از نظر امکانات شرایط خوبی داریم.

در خاتمه چه صحبتی دارید؟

احمدزاده: از رسانه ها می خواهم به فوتبال ساحلی رسیدگی بیشتری نمایند. اگر بخواهیم رشد کنیم، رسانه ها باید به ما یاری نمایند. رسانه ها بزرگواری نمایند و بیشتر به فوتبال ساحلی بپردازند. نه این که فقط بعد از قهرمانی ها حمایت نمایند. جوری باشد که در همه سال، فوتبال ساحلی در اخبارشان جایی داشته باشد و مردم از فوتبال ساحلی بیشتر بشنوند. 13 سال است که در فوتبال ساحلی هستم و همه افتخارات را کسب نموده ام اما مردم در خیابان من را نمی شناسند یا اگر بشناسند، به من می گویند تو همان هستی که برگردان می زند؟ (با خنده) رسانه ها لطف نمایند و بازیکنان فوتبال ساحلی را حمایت نمایند تا بازیکنان روحیه بگیرند تا بتوانند برای تیم ملی بهتر افتخار آفرینی نمایند.

محمدعلی ایزدی، محمدرضا بلندی - خبرنگاران