از ایران تا چین؛ چرا سیاست خارجی آمریکا خیلی بد عمل می نماید؟ - تا بینهایت

با خرید مستقیم از چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید و از قدیمیترین تاریخچه آسیا دیدن کنید.

والت در این یادداشت که در پایگاه فارن پالیسی منتشر شده، نگرش دولت ترامپ به تحولات خاورمیانه و بویژه ایران را تحت عنوان مرگ مغزی توصیف نموده و تاکید دارد که اگر استراتژی را به معنای مجموعه ای از اهداف تعیین و ترکیبی از طرحی منسجم از اقدامات برای دستیابی به اهداف تعریف کنیم که واکنش های دیگران را نیز در نظر می گیرد، در واقع دولت ترامپ فاقد استراتژی است.

به گفته والت، به جای یک استراتژی واقعی، آن چه ما در حال حاضر شاهد آن هستیم، مجموعه ای از اهداف پراکنده است که از سوی یک رئیس جمهور نااگاه که کنترلی نیز بر امور ندارد، اجرا می گردد.

والت در ادامه می گوید: پس از گذشت سه سال که ترامپ در کاخ سفید قدرت را در دست دارد، خطر جنگ افزایش یافته، ایران به تدریج به سمت شروع برنامه هسته ای خود کشیده شده، عراق خواهان خروج آمریکاست، شک و تردیدها درباره اتکا و اعتبار آمریکا بیشتر شده و به متحدان در اروپا هشدار داده می گردد. دولت ترامپ معتقد است که قتل و ترور مقامات رسمی خارجی ابزاری مشروع در سیاست خارجی است، در حالی که تنها دولت های شرور از این گونه اقدامات استقبال می نمایند. در عین حال متاسفانه این کوتاه بینی استراتژیک فراتر از خاورمیانه است.

والت در ارتباط با ضعف سیاست خارجی ترامپ به مسئله چین نیز اشاره می نماید و معتقد است که ترامپ همه ابعاد خطر نفوذ چین را در نظر نمی گیرد و اگر استراتژیک رفتار می کرد لازم بود تا به دنبال راه هایی برای محدود کردن نفوذ و تاثیر چین باشد.

استاد دانشگاه هاروارد همچنین با انتقاد از سیاست جنگ تجاری آمریکا در برابر دیگر کشورها، برهم زدن توافق تجاری آسیا-پاسیفیک را که دولت ترامپ دنبال کرد، به ضرر واشنگتن می داند.

نویسنده در ادامه، سیاست ترامپ در برابر کره شاقتصادی را نیز که بدون هیچ نتیجه و تنها با وعده های به گفته او پوچ همراه بوده باعث کاهش اعتماد به آمریکا در سراسر آسیا می داند.

شعارهای ترامپ درباره اروپایی ها بویژه آنجا که ترامپ از آن ها خواست تا از همکاری با شرکت چینی هوآوی دست بکشند و همزمان سهم خود را در هزینه های اقتصادی ناتو افزایش دهند، باعث تعجب والت شده و به اعتقاد والت، اشتباهات ترامپ باعث شد تا مدیران چینی هوآوی بیشترین استفاده را در عمل به وعده های خود و کسب اطمینان کشورهای اروپایی انجام دهند، تا آنجا که در حال حاضر دفاتر و شعب دیپلماتیک و کنسولی چین در کشورهای اروپایی بسیار بیشتر از دفاتر دیپلماتیک آمریکا در اوپاست.

در نهایت به اعتقاد والت، دولت ترامپ به جای دنبال کردن یک سیاست سنجیده و غیرتنش زا در خاورمیانه، متاثر از مشاوران جنجالی و شرکای تجاری خود در منطقه به سمت روبرو با ایران پیش رفته است.

نویسنده این گزارش، در عین حال چندان از عملکرد بی استراتژیک ترامپ هم احساس نگرانی نمی نماید، چون معتقد است قبل از ترامپ نیز روسای جمهور دیگری از جمله کیلینتون در برابر چین نتوانست اهداف مورد نظر را به پیش ببرد و جرج بوش علی رغم جنگ در خاورمیانه اما به اهداف خود نرسید و باراک اوباما نیز با وجود واقع نگری، اما کم کاری کرد و او نیز نتوانست درگیری نظامی آمریکا در خارج را متوقف و یا کمتر کند.

به اعتقاد والت، با وجود بحران هایی که آمریکا تا کنون در سیاست خارجی با آن روبرو بوده، اما بیشتر هزینه های ناشی از سیاست خارجی خود را به دوش دیگران گذاشته و از طرف دیگر شهروندان آمریکایی توجه زیادی به سیاست های دولت شان ورای مرزها ندارند، تا آنجا که بر اساس تحقیقات دیانا حِسِن، مسائل سیاست خارجی حتی در میان 10 اولویت اول برای رای دهندگان آمریکایی نیز نیست و همین موضوع باعث شده تا سیاست گذاران آمریکایی تحت فشار کمتری برای توجیه و شرح دستاوردها و یا شکست های خود در سیاست خارجی برای شهروندان باشند.

کارشناس مطرح روابط بین الملل همچنین به کتاب مهم پل پیلار با عنوان چرا آمریکا دنیا را خوب نمی فهمد؟ اشاره می نماید که در آن آمریکا به دلیل تجربه تاریخی غیرمعمول، انزوای جغرافیایی، بازار داخلی بزرگ، چندان نمی تواند یک استراتژی مناسب و با ثبات را طراحی و اجرا کند.

به گفته والت تدوین یک استراتژی سیاست خارجی موثر و کارآمد مستلزم پیش بینی چگونگی واکنش احتاقتصادی دیگران است، اما مقامات آمریکایی به ندرت درباره اقدامات دیگر کشورهای پرنفوذ آگاهی دارند و الگوی جذب آسان مهاجران، قدرت و هویت ناسیونالیسم آمریکایی را به شدت تضعیف نموده است.

والت به طور کلی بی تفاوتی مردم به سیاست خارجی و نفوذ گسترده لابی های داخلی و خارجی را موانع جدی یک سیاست خارجی استراتژیک برای واشنگتن می داند که از طرف دیگر آمریکا را بیش از هر قدرت دیگری در تاریخ مدرن، آسیب پذیر خواهد ساخت، چون وقتی هرکدام از گروه های نفوذ اهداف خود را حال چه درباره بودجه دفاعی بیشتر یا درباره توجه بیشتر به حقوق بشر و یا رد توافق آب و هوایی دنبال نمایند، در این شرایط امکان تدوین یک استراتژی فراگیر بر مبنای منافع ملی از بین خواهد رفت.

استاد دانشگاه هاروارد، به این موضوع نیز اشاره می نماید که یکی از ضعف های اساسی سیاست خارجی آمریکا این است که افرادی که کار خود را به درستی انجام می دهند اغلب به حاشیه کشیده می شوند، در حالی اشتباهات تکرار می گردد، از جمله طراحان جنگ عراق همچنان قابل احترام و مورد توجه واقع می شوند و در این شرایط چه انتظاری است که کارهای کشور به درستی انجام گردد؟

نتیجه گیری پایانی یادداشت والت این است که سیاست امنیت ملی داخلی و خارجی آمریکا بیشتر به مانند یک اجرای هنری است و نتایج اقدامات فعلی آمریکا به هیچ عنوان جان سربازان، دیپلمات ها و مامورانی که برای آمریکا کار می نمایند، نجات نخواهد داد. والت در ادامه می گوید که رهبران آمریکا فقط توجه و تمرکز خود را بر نحوه نمایش چهره شان در تلویزیون و توئیتر قرار داده اند.

به اعتقاد والت، اگرچه آمریکا به واسطه قدرت ممکن است بتواند برای مدتی این راستا را طی کند، اما ادامه این راستا برای آمریکا برای همواره ممکن نخواهد بود و به از دست رفتن فرصت ها منجر خواهد شد.