اندیشه پویا: روحانی و عارف میخ ها را بر تابوت اصلاح طلبان کوبیدند - تا بینهایت

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، مجله اندیشه پویا با اشاره به ماجرای سهمیه بندی بنزین نوشت: به نظر می رسد رئیس جمهور و دولت او، باوری نیز به این شکست ندارند. در اولین گفتاردرمانی پس از سهمیه بندی قیمت بنزین، روحانی اشاره داشت که انتقادی اگر به دولت او وارد باشد به تأخیر انداختن واقعی کردن قیمت بنزین است. این البته جدی ترین انتقادی بود که به دولت وارد بود، و تا این لحظه هنوز استدلال قانع کننده ای نشنیده ایم که چرا دولت، بالا بردن قیمت بنزین را تا بحرانی ترین نقطه ممکن به تعویق انداخت، و به جای اصلاحات لازم در زمان مقرر، سیاست گذاری مهلک در بدترین زمان ممکن را انتخاب کرد. اینکه چرا واقعی کردن قیمت بنزین به تعویق افتاد. اما اشتباه روحانی فقط این نبود که این بدترین سیاست ممکن برای اصلاح قیمت ها و پناه بردن به نظام یارانه ای غیرمولد را انتخاب کرد و ماشین دولت را یک بار دیگر در جهت امتناع از توسعه، در جهت یک مردم فریبی ویرانگر، و در جهت ورشکستگی قرار داد؛ اشتباه اصلی او پنهان کاری در طراحی و اجرای چنین طرحی بود؛ اینکه بی احتیاج از توجیه نخبگان و عموم مردم، سیاست گذار شرح نداد به چه دلیلی چنین سیاست ناکارآمدی را انتخاب نموده و پیشنهاد های اصلاحی دیگر برای واقعی کردن قیمت سوخت را کنار گذاشته است.

اندیشه پویا روحانی را تنهاترین رئیس جمهوری تاریخ کشور خوانده و با اشاره به خنده بی موقع رئیس جمهور می نویسد: رئیس دولت عملاً خود را بی احتیاج از نخبگان، دانشگاهیان و روشنفکران نشان داد. این انتخاب او بود که بی احتیاج از همراهی هر نیروی اجتماعی و سیاسی و دانشگاهی، در جهتی قرار بگیرد که به تنهاترین رئیس جمهور تاریخ کشور تبدیل گردد.

آخرین میخ بر تابوت امید از دست رفته آن هایی که دوبار به روحانی رأی داده بودند، آن خنده بی موقع رئیس جمهور بود در حین انکار اطلاعش از ماجرا ریشخندی غریب که چه بسا در تاریخ حکمرانی بی مانند بماند. آن خنده متفرعن و بی تفاوت روحانی، آن ریشخند تاریخی، یک نقطه عطف بود؛ یک نشانه بود؛ نشانه ای از یک سیاستمدار شکست خورده که در مرحله انکار بیماری به سر می برد. آن هایی که به روحانی رای داده بودند، آنقدر حقیر نبودند، آنقدر بیگانه نبودند، که مستحق چنین ریشخندی باشند.

نویسنده در ادامه به عدم ثبت نام محمدرضا عارف در انتخابات مجلس اشاره می نماید و می نویسد: آخرین ترجیع بند این سیاست ورزی ناکارآمد، صحنه آرایی ناامیدکننده اصلاح طلبان در ثبت نام نامزد ها برای انتخابات مجلس بود؛ اینکه رئیس فراکسیون امید در مجلس، گریز از پاسخگویی درباره ناکارآمدی خود در رهبری این فراکسیون را با گریز از صحنه انتخابات پیش رو تکمیل کرد. محمدرضا عارف از ثبت نام در انتخابات مجلس عقب نشست و ترجیح داد عملکرد ناامیدکننده خود در مجلس را به شکست اصلاح طلبی پیوند زند. سرمایه های اصلاح طلبی، بی هیچ چشم انداز و فکر مشخصی، غایب بزرگ ثبت نام در انتخابات مجلس پیش رو بودند؛ و با چنین غیابی، چه جدال بی فایده ای را در هفته هایی قبل تر بر سر طرح سرا به نمایش گذاشتند.